Contactmiddag VOOK

En vandaag was het zover, de VOOK contactmiddag, de middag waar ik mijn verhaal heb gedaan over ♥Patricia haar leven,haar ongeluk,haar overlijden en het verder gaan zonder haar in ons leven.
De weg naar Nijverdal werd door mij gereden met een soort van gezonde spanning, een gevoel van ''blij als ik er eenmaal sta".
De opkomst was niet heel groot, maar de opkomst was wel prettig (toch eens nadenken over manieren om meer mensen te 'trekken'naar deze contactdagen).
Bijzonder fijn dat mijn moeder er was, mijn schoonvader, mijn beste vriendin en natuurlijk mijn vriend Dennis.
En ja, opeens stond ik daar. Op de tafel naast mij de foto van ♥Patricia. En ja, opeens stond ik daar mijn verhaal te vertellen. En ja, soms zaten er momenten in dat tijdens het voorlezen mijn stem even over sloeg, of dat ik even moest slikken. En ja, ook nu weer voelde ik een soort onwerkelijkheid over mijn eigen verhaal, terwijl ik bijna 8 jaar weet dat mijn kind dood is... Het was fijn te vertellen hoe wij verder zijn gegaan nadat Patricia overleden was, en ik kan alleen maar hopen dat er iemand in de zaal heeft gezeten die er iets van troost,kracht of herkenning uit heeft gehaald.
Ik brak pas toen ik het gedicht voor ging lezen .. ( terwijl ik had gedacht dat ik dat gedicht 'wel even'voor zou gaan lezen) Dit gedicht, ooit gevonden op het internet vlak na het overlijden van ♥Patricia. Dit gedicht raakte mij meteen en raakt mij nog steeds. Dit gedicht hangt in de huiskamer afgebeeld op een foto van ♥Patricia. Dit gedicht...ik brak vanmiddag... tranen,gemis, verlangen, niet uit mijn woorden komen....pauzemoment...Dit gedicht,lees het zelf maar....

Ik heb een lieve mama

Maar ze kan helaas niet bij mij zijn

Ze moet zonder mij verder

En dat doet haar toch zo’n pijn

Mijn mama is flink

Dat is wat men zegt

Maar ik kan haar horen huilen

’s avonds stilletjes in haar bed

Ik zie hoe zij ’s nachts wakker ligt

En zachtjes pak ik haar hand

Ze weet niet dat ik bij haar ben

Maar wij hebben een sterke band

Over haar schouder kijk ik mee

Ik deel haar vreugde en haar pijn

En ik wil het allerliefst

Dat zij weer gelukkig kan zijn

Ik zal haar nooit verlaten

Ik blijf altijd dicht bij haar

Ik zal over haar waken

Wij horen bij elkaar.

(Schrijver onbekend)

♥ ♥ ♥