Verlangen

Synoniemen:

Begeert, wens, 

Begeren, wensen

(Bron : https//www.ensie.nl/wiktionary/verlangen) 

Wat een krachtig gevoel, in iedere vezel voelbaar. Zij kan er niet onderuit. Zij moet het voelen, zij heeft geen keuze. Want het was haar nog nooit gelukt om haar gevoelens uit te zetten. En waarom zou zij dat ook eigenlijk proberen? Want een gevoel is een gevoel toch? Een gevoel is niet maakbaar, dat is er gewoon. Het heet niet voor niks: gevoelens. 

💙

Zo ook het gevoel van verlangen. Verlangen naar een onbereikbaar iets. Of beter gezegd naar een persoon. Onbereikbaar. ver weg, niet tastbaar......en wat doet dat een pijn. De ene keer iets meer dan een andere keer, maar pijn doet het. Onbereikbaar, wat geeft dat soms een machteloos gevoel. En een machteloos gevoel is ook niet prettig om te moeten voelen. 

💙

Machteloos, wat voelde zij dat ook toen het leven te vroeg ging eindigen. Machteloos toe kijken hoe het leven stopt, veel te vroeg. Van alles willen, maar niks kunnen. Hoe dan? Wat een walgelijk gevoel. Zij hoopt dit gevoel nooit meer te hoeven voelen.  Maar soms komen gevoelens omdat er zoveel liefde te voelen is. En bij de liefdevolle gevoelens horen uiteraard allerlei andere gevoelens.

💙

En tja, liefde voelen. Dat is ook zo'n oprecht gevoel , dat laat zich ook niet sturen of de weg wijzen. Liefde is ook een gevoel. En al is liefde voelen een erg positieve, aan de andere kant van de liefde zit dat pijnlijke gevoel. En beiden laten zich niet wegjagen. Gelukkig niet, want liefde is mooi, liefde is oprecht. En liefde is onvoorwaardelijk voor de juiste personen. De liefde laat zich niet doodmaken door de dood. De liefde voor de overleden persoon blijft, daar komt zelfs de dood niet tussen. 

💙 

Een gevoelsmens, dat is wat zij is. En dat is zowel een zegen als een vloek. Zo ervaart zij dat in ieder geval. Want uiteraard is het goed om te voelen, echt te voelen. En al zijn sommige gevoelens pijnlijk en niet makkelijk, als zij door de pijnlijke gevoelens is gegaan, dan kan zij er mee leven. Dan zijn die pijnlijke gevoelens nog wel aanwezig en voelbaar, maar dan zijn ze dragelijk. Een gevoelsmens, dat is wat zij is. En dus komen alle gevoelens diep binnen bij haar. 

Kon zij maar, bungelend aan een tros ballonnen, zweven gaan, 

naar waar zij zo naar verlangt. 

Een tros ballonnen, zwevend in de lucht, 

met haar eronder, zwevend met een liefdevolle zucht. 

Liefde blijft, 

onvoorwaardelijke liefde. 

💗

Patricia Hofsink 

24-07-1997 * 09-06-2004

24-07-2023

Positief

 " Nou, kom op, wel een beetje positief blijven hoor " .

Hoe makkelijk wordt deze zin eruit gegooid door ons, wij mensen? We luisteren naar iemands verhaal, verteld recht uit iemands hart en uit iemands gevoel. Degene voelt zich oprecht niet gelukkig, en degene vindt het lastig om het positieve te zien. Er wordt geen positief woord uitgesproken, het gevoel wat degene heeft is wat down en verdrietig. Er klinkt frustratie, er klinkt woede, er klinkt eenzaamheid, er klinkt verdriet. We luisteren, oprecht. Het verhaal raakt, we voelen ons machteloos. We willen iets kunnen betekenen voor degene, maar weten dat dat even niet mogelijk is. Dus knallen we er dan maar uit : 

"Nou, kom op, wel een beetje positief blijven hoor ". 

Stom toch eigenlijk ? Want diep in ons hart weten we dat die zin echt helemaal nergens op slaat. Diep in ons hart weten wij dat als wij in zo'n situatie zouden zitten, wij ook niet zouden zitten te wachten op zo'n goedbedoelde zin. Is het de machteloosheid die wij voelen , die ons deze zin laat uitspreken? Geeft deze zin ons het gevoel dat wij dan toch iets betekend hebben voor de ander? Wat is dat toch van de mensheid tegenwoordig? Waarom mag iemand niet even wat minder positief zijn? Waarom mag iemand niet even een 'fuck it' stemming hebben? Het is toch menselijk? 

Ik ben van mijzelf best wel een positief ingesteld mens. Na de dood van mijn kind heb ik toch echt wel geleerd waar ik mij nog wel druk over wil maken en waarover niet. Ook heeft mijn meisje mij geleerd zoveel mogelijk te proberen te genieten van iedere dag. En ook op 1 dag mag je meerdere ' buien ' hebben. Een beetje van 'het zonnetje lacht, het zonnetje huilt'. Ook mijn meisje kon dit heel goed, zo genoot zij nog volop en zo kon zij ontzettend kwaad worden als iets niet ging zoals zij had verwacht. Dan knalde ze even haar woede eruit en daarna ging ze weer over op de orde van de dag en genoot ze weer volop. 

Ook ik zit de afgelopen tijd in deze fase. Ik probeer positief te zijn, ik probeer iedere dag te genieten van de dingen die ik tegenkom. Maar sommige dingen in het leven zorgen er voor dat het positieve even wat lastiger is om te zien. 

En op dit moment is dat bij mij toch echt de huizencrisis ! Want jeetje zeg, hoe kom je als gewone 'k*tburger" aan een betaalbare (ja ook dat nog) woning? Het is toch niet normaal dat ik als 51 jarige vrouw, moeder van een kind van 14 (en een overleden dochter) , brave burger die zich altijd aan de regels heeft gehouden, braaf belastingen betaald, een zo goed mogelijk leven probeert te leven, niet lastig is (bladie bladie bladie bla) , geen woning kan vinden? Dat is echt ronduit schandalig en belachelijk! En waar je ook aanklopt, je moet het zelf maar uitzoeken, want regeltjes hier, regeltjes daar. In de steek gelaten, zo voel ik mij. Ik ben boos, ik ben verdrietig, ik ben kwaad en ja, in ben even wat minder positief. Mag dat misschien even? Vraag jezelf maar even af hoe je het zou vinden als je geen huis kan krijgen (en ik weet dat ik absoluut niet de enige ben , *want ook dat krijg ik dan te horen.*.. geloof mij ik leef met iedereen mee die geen huis kan vinden!!!) 

En tja, dan is nu ook nog de regering gevallen. Belangrijke agenda punten (Waaronder de woning nood) staan nu in de ijskast. Ach ja, wat zal het de regering een worst zijn dat er mensen een huis moeten hebben. De dames en heren hebben wel een dak boven hun hoofd met een lekker salaris erbij. Zij hoeven geen zere buik te hebben van de zorgen. Zij hoeven zich niet gefrustreerd te voelen omdat alle plannen nu in de ijskast liggen. De k*tburger blijft toch wel betalen voor alles (en lekker fors ook) , en of dat allemaal nog langer kan, ach, dat zal ze een worst zijn.  De k*tburger kan altijd nog op straat slapen, of onder een brug. 

Vertel mij, hoe moet ik positief blijven? Vertel het mij! Ik sta open voor alle tips, ik laat mij graag inspireren door anderen! 

En het positieve van dit verhaal is dat ik mijn frustratie even van mij af heb getikt. (dat is positief toch? ) 

En het positieve van mijn verhaal is dat jij het hebt gelezen, en dat vind ik dan weer erg fijn om te weten. (dat is positief toch?) 

(Een favoriete uitspraak van mij, maar oeps, een huis is wel een ding) 

Wie, wat, waar?

 

Wie wat waar? 

Vragend, 

afvragend, 

zoekend,

zoekende. 

Zoveel vragen, 

zoveel antwoorden, 

zoveel opties,

zoveel mogelijkheden, 

zoveel. 

Zij stond daar maar, 

vragend,

zoekend,

wie, 

wat, 

waar? 

Ze vroeg zich af, 

bestaat er eigenlijk wel een antwoord op alle vragen? 

Bestaat er eigenlijk wel een oplossing voor alle problemen? 

Bestaat er misschien ook zoiets als geen antwoord,

geen oplossing? 

En de antwoorden, 

veel vragen moest zij zelf beantwoorden, 

want alleen zij kende zichzelf het beste.. 

Best lastig als je dan het antwoord niet kan vinden. 

Want als zij zelf het antwoord niet wist, 

wie kon het haar dan wel geven? 

Dwalen, 

verdwalen, 

zoveel mogelijkheden, 

maar haalbaar? 

Wie, 

wat, 

waar? 

Ze was zover gekomen,

en toch weer niet. 

Klimmen,

vallen, 

klimmen, 

blijven hangen, 

vallen. 

Zij klimt,

ieder keer weer een stukje.

Zij blijft hangen, 

zij valt.,

zij klimt. 

Ooit moet het toch lukken?