donderdag 16 juli 2020

De tijd staat niet stil.



Herinneringen,
wij maken ze allemaal,
iedere dag dat wij hier op aarde leven.
Vaak zijn het mooie herinneringen,
maar soms ook minder mooie herinneringen.
Niemand kan onze herinneringen afpakken,
ze reizen met ons mee het leven door.
En soms komt zo'n herinnering weer even naar boven,
dat kan bijvoorbeeld zijn door een bepaald liedje,
of door een bepaalde geur.



Ik neem jullie mee,
een herinnering die ik heb als ik naar deze mooie pantoffeltjes kijk.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht,
want ik zie haar zo weer voor mij.
Patricia en haar mooie roze pantoffeltjes.
Haar dunne enkeltjes,
met haar voetjes genietend in deze mooie pantoffeltjes.
Patricia was een ster,
ja dat was zij, een ster in haar pantoffeltjes uitschoppen.
Ze liet zich op het bed ploffen,
haar beentjes bijna in de lucht,
en dan was daar het moment om haar pantoffeltjes uit te schoppen.
Het liefst zo hoog en zo ver mogelijk.
Ik hoor in gedachten haar schaterlach,
als de pantoffeltjes bijna gelanceerd werden.
Haar pantoffeltjes hebben een bijzonder plekje bij mij gekregen,
want ze bezorgen mij een glimlach op mijn gezicht.


Patricia kijkt mij lachend aan,
vanaf haar schilderij.
Voor altijd blijft zij 6 jaar,
nooit zal zij ouder worden.
En toch is het volgende week haar geboortedag, 24 juli 2020.
Zij zou dan al 23 jaar zijn geworden.
Herinneringen aan haar stoppen,
vlak voor haar 7de jaar.
En ik,
ik droom een beetje.
Hoe zou ze nu zijn?
Wat zou ze nu doen?
Hoe zou ze eruit zien?
Zou ze nog thuis wonen?

Ik mis haar,
ik mis haar altijd,
maar deze tijd van het jaar mis ik haar weer extra.
Het hoort niet zo te zijn,
dat ik haar moet missen.
Het hoort niet zo te zijn,
dat ouders hun eigen kind moeten begraven.

Maar ik vind mijn weg,
dat heb ik altijd nog gedaan.
Maar ik wil niet dat mijn meisje vergeten gaat worden,
want zij heeft geleefd,
en hoe!
Patricia genoot volop,
van iedere dag.

En zo tik de tijd verder,
de tijd staat niet stil.
Maar in mijn gedachten,
mag soms de tijd wel even stil staan.
Want op dat moment,
sta ik stil bij mijn meisje,
die ik zo ontzettend mis.


💓 Patricia, voor altijd in mijn hart 💓



maandag 29 juni 2020

Schaamte

Kijk die mooie kaft van het boek.
Spat deze niet van het scherm af? 

Ik mocht het boek: 
"schaamte"
recenseren dankzij
Ankh Hermes.
 Lezen jullie even mee?

Dit vond ik namelijk van het boek: 
"Schaamte".  






 
Schaamte.
Mijn recensie over het boek ‘Schaamte’.

Wat vond ik van de omslag van het boek?

De omslag van het boek vond ik opvallend en uitnodigend. Door de mooie kleur trekt het boek meteen mijn aandacht. Ik vind de kleur ook erg goed passen bij het thema “schaamte”, omdat het mij doet denken aan het gezegde: ‘schaamrood op de kaken’.

Wat is mijn eerste indruk van het boek?

Mijn eerste indruk is meteen goed. De omslag nodigt mij uit door de mooie kleur. En als ik de achterkant van het boek gelezen heb waar geschreven staat waar het boek over gaat, wil ik meteen beginnen te lezen. Het maakt mij nieuwsgierig, het prikkelt mij.

Wat verwacht ik van het boek?

Ik verwacht in het boek meer informatie te gaan vinden over schaamte. Ook is mij beloofd door de woorden op de kaft, dat er oefeningen in het boek staan die je zelf thuis kan uitvoeren. Mijn verwachtingen zijn dus best hoog.

Wat is mijn algemene indruk van het boek?

Het boek is duidelijk geschreven en leest lekker weg. Er worden goede voorbeelden in het boek genoemd waardoor je een bepaalde schaamte situatie voor je kan zien. Verder staan er voldoende oefeningen in waarmee jezelf aan de slag kan gaan. Uiteraard kan je zelf de keuze maken welke oefeningen jou aanspreken. Ik vond het een volledig en goed boek, die mensen die last hebben van schaamte, handvatten kan geven.

Zou ik het boek aanraden aan vrienden en familie?

Ik zou het boek zeker aanraden aan vrienden en familie. Maar ook zeker aan mensen die last hebben van schaamte en daarmee aan de slag zouden willen gaan. Ik ben ervan overtuigd dat dit boek hen mooie tips kan geven waardoor de schaamte misschien wat meer onder controle gehouden kan worden.
 

vrijdag 5 juni 2020

Rouwdagboek







Sinds kort schrijf ik niet alleen maar op deze site. 
Want er is een nieuwe site de lucht in gegaan,
een site die de naam draagt :
Rouwdagboek 


(De website is niet van mij hoor)


 Lezen jullie daar ook af en toe eens mee? 



 
 

vrijdag 15 mei 2020

Never Ending Love






 ðŸ’—

 Never Ending Love, 
Nel.
Wat is het toch een prachtige en liefdevolle naam, 
voor dit bijzondere magazine voor ouders van een overleden kind. 
Dankzij Maartje is dit bijzondere magazine op de markt, 
zij is de bedenkster van dit bijzondere magazine. 
Maar natuurlijk ook dankzij al die ouders,
die dapper hun verhalen en ervaringen willen delen.

 





 
💗
 






Wat mij enorm opviel in de tweede editie van Nel, 
waren de krachtverhalen. 
Want naast het enorme verdriet, 
en het gemis wat nooit meer verdwijnt,
zit er een soort oerkracht in al deze dappere ouders. 






💗



 Bij mijzelf is het bijna 16 jaar geleden, 
dat Patricia plotseling uit mijn leven verdween.
Zomaar opeens,
was zij er niet meer. 
Ik denk terug aan die tijd, 
aan de dag dat zij is gestorven. 





💗

 De verslagenheid,
het intense verdriet, 
het grote ongeloof,
de woede, 
de vele tranen,
warboel,
de grote leegte,
het geamputeerd voelen. 

🌸
Maar ook was daar die kracht, 
waarvan ik niet wist dat ik hem in mij had. 
Kracht om overeind te blijven.
🌸
Soms begrijp ik nog steeds niet waar ik die kracht vandaan heb gehaald. 
Maar eigenlijk is dat ook niet belangrijk,
want het was er gewoon. 
En dankzij die kracht,
is het gelukt het leven weer te leven. 
 ðŸŒ¸
Het leven zonder Patricia ziet er natuurlijk wel anders uit, 
en het gemis dat blijft voor altijd. 
Maar het leven heeft zijn mooie kanten ook weer laten zien, 
en ik ben er van overtuigd dat mijn kracht heeft geholpen, 
dat ik de mooie kanten ook zie. 
Kracht heeft mij leren omdenken,
proberen uit iets negatiefs de kleine positieve puntjes te halen. 
En juist die kleine positieve puntjes,
die geven kracht en troost. 

🌸
Maar ook toegeven aan je verdriet,
tijd besteden aan een flinke huilbui,
of een dag overal tegenaan schoppen,
dat geeft kracht. 
Weet je wel hoe het kan opluchten,
als je al die opgekropte tranen laat rollen?
Weet je wel hoeveel kracht je daar voor terug krijgt? 
 ðŸŒ¸
Ik ben er van overtuigd,
kracht woont in ieder mens.
En alleen jijzelf kan die kracht vinden. 
Ik heb mijn kracht gevonden,
door te luisteren naar mijzelf.
In de onvoorspelbaarheid van de rouw,
ben ik dichtbij mijn eigen gevoel gebleven.
Ik heb geluisterd naar mijn eigen behoefte,
en heb daar naar gehandeld.
 



Wil je meer weten over het magazine Nel?
Kijk maar even op de website: 


💗

dinsdag 24 maart 2020

📚 En weer mocht ik het doen. 📚

En nu zijn jullie misschien nieuwsgierig wat ik weer mocht doen? 
Of misschien ook niet? 
Maar wat jij ook bent,
nieuwsgierig of niet nieuwsgierig,
ik ga toch maar even vertellen wat ik weer mocht doen. 
 
 
 
 
 
Ik mocht dus weer een boek recenseren via AnkhHermes. 
Ditmaal mocht ik het boek: 
"Het geheim van ASMR"
recenseren. 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wat vind ik dit super leuk om te doen. 
Want op de één of andere manier, 
lees je een boek toch met 'andere'ogen. 
(al gebruik ik nog steeds mijn eigen ogen) 
 
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik totaal geen ervaring heb met ASMR.
Jullie wel? 
Lezen jullie mijn recensie maar eens even over dit boek.
Zitten jullie er klaar voor? 
Daar komt ie: 
 
Mijn recensie over het boek “Het geheim van ASMR”.

Wat vond ik van de omslag van het boek?

Door de vrolijke kleuren van de omslag werd meteen mijn aandacht getrokken. De omslag straalt vrolijkheid en positiviteit uit.

Wat is mijn eerste indruk van het boek?

De eerste indruk van het boek is positief. De beschrijving op de achterkant van het boek prikkelt mijn nieuwsgierigheid. De beschrijving nodigt mij uit om het boek meteen te gaan lezen.

Wat is mijn verwachting van het boek?

Door de beschrijving op de achterkant van het boek, verwacht ik in het boek meer informatie te lezen over ASMR. Ik verwacht dat mijn nieuwsgierigheid bevredigd gaat worden op een positieve manier.

Wat is mijn algemene indruk van het boek?

Mijn algemene indruk van het boek is heel positief. Het boek is lekker vlot en begrijpelijk geschreven. Verder beschrijft het boek duidelijk wat ASMR inhoudt. Verder geeft het boek veel voorbeelden hoe en waarmee je ASMR kan toepassen, zowel privé maar ook als je er beroepsmatig mee aan de slag wil gaan. Ook staan er regelmatig quotes van ASMR-artiesten die mooie tips geven. Zelf heb ik totaal geen ervaring met ASMR, maar door het lezen van het boek krijg ik behoefte om zelf ook ASMR uit te gaan proberen. Ik vind dit boek zeker een aanrader voor allen die geïnteresseerd zijn in ASMR.

Dus lieve allemaal, 
dit is dus wat ik weer mocht doen.
En ik ben er dol enthousiast over,
dit is echt iets wat past bij mij. 
Lekker lezen, 
en daarna lekker schrijven. 

Wie weet komt er een vervolg? 
Ik hoop het. 
 
Thanks dat jullie mij hebben gelezen. 
(ik hoef geen recensies hoor,maar mag wel? haha) 
 ðŸ’•