Van oud naar nieuwer

 

 Ooit stond jij als een soort opvulling op een oprit,

tot je mij ontmoette.

Ik mocht jou zomaar hebben,

gratis en voor niks. 

Wel moest er weer wat leven in jou worden geblazen,

maar daarna reed jij mij trouw van A naar B.

Jij en ik,

vele veilige kilometers hebben wij gemaakt. 

Maar ja,

je was best oud.

En door jouw ouderdom kreeg jij van die ouderdomskwaaltjes,

en al had ik daar begrip voor,

ik begon mij er soms toch ook wel een ietsjepietsje aan te storen.

Zonder dat jij het wist droomde ik toch van een nieuwer exemplaar,

en zonder dat jij het wist zocht ik op internet naar een vervanger voor jou.

En opeens zag ik haar,

ik was op slag verliefd.....

 

Zaterdag hebben jullie elkaar ontmoet,

al wist jij toen nog niet dat ik die dag ook afscheid van je zou nemen.

Ook voor mij kwam het afscheid onverwachts,

want ik had niet verwacht dat ik haar meteen mee kon nemen. 

 

 Jullie mochten elkaar niet echt,

met de achterkantjes stonden jullie naar elkaar toe.

Jij was verdrietig dat ik jou achter ging laten,

en jou ging vervangen door een nieuwer exemplaar. 

Ik heb jou bedankt voor alle veilige kilometers,

en voor de laatste keer deed ik jouw deur dicht. 

In de achteruitkijkspiegel van mijn prachtige autootje,

zag ik jou kleiner worden,

tot je verdween uit mijn zicht.

Aan jouw sleutel hing een sleutelhanger met een klaver vier,

met het woordje geluk erop.

Maar zoals ik jou heb vervangen,

zo heb ik ook de sleutelhanger vervangen.

Een lief beschermengeltje gaat met mij mee,

zoals mijn meissie altijd met mij meegaat. 

Want zoals het gaat met grotere aankopen,

voel ik ook gemis.

Want ik weet zeker,

ik ben er van overtuigd,

dat ik regelmatig zou hebben gehoord : 

"Maaaaaammm, mag ik jouw autootje even mee?"

Want tja,

mijn meissie zou nu 22 jaar zijn geweest. 

En ik weet,

de overgang is voor sommigen misschien gek.

Zo schrijf ik over afscheid nemen van mijn autootje,

 schrijf ik over mijn nieuwe mooie aankoop,

en opeens schrijf ik over gemis. 

Gemis wat op de gekste momenten even extra gevoeld wordt.

En dat is niet negatief,

juist niet!

Het is een positief iets,

wat past in mijn positief bloggen. 

Want dat ik mijn meissie nu extra mis,

betekend dat ik haar nooit vergeet.

En hoe mooi is dat? 

Missen hoeft niet negatief gezien te worden,

want missen is menselijk.

En soms komt het gemis met veel tranen,

maar het gemis kan ook gevoeld worden met een glimlach op het gezicht. 

En die heb ik nu,

een glimlach omdat ik dankbaar ben dat ik zo'n mooi autootje heb gekocht,

en een glimlach omdat mijn lieve mooie beschermengeltje altijd bij mij is. 

💗

 

 

Wat ga jij doen?

Van 1 tot en met 8 oktober is het Week tegen Eenzaamheid.

Eenzaamheid,

haal het uit de taboe sfeer.

Want jij hebt niet gefaald. 

Jij bent waardevol.

Ook jij kan iets betekenen in deze wereld.

Eenzaamheid,

het is geen schande dat jij dit voelt. 

Het is niet jouw schuld.

Laat maar zien wie je bent. 

Jij, unieke jij. 

Eenzaamheid,

haal het uit de taboe sfeer.

Pak die hand die naar jou wordt uitgestoken.

En is die hand er niet? 

Zoek, vraag, het is geen schande. 

Eenzaamheid,

haal het uit de taboe sfeer.

Jij kan de eenzame persoon weer laten genieten.

Jij kan die ander laten zien hoe mooi het leven kan zijn. 

Help jij ook mee? 

Wat mooi als ik kijk wat voor initiatieven er genomen worden om aandacht te schenken aan eenzaamheid. 

Want er heerst toch een bepaalde taboe op eenzaamheid, terwijl dat niet nodig zou moeten zijn. 

Ieder mens kan het gebeuren,

zomaar opeens, 

of geleidelijk. 

Mooi als ik zie op Twitter dat ook jongeren de eenzaamheid uit de taboesfeer willen halen. 

Kijk maar eens op twitter : #eenzamejongeren. 

Op Facebook zie ik een mooie actie verschijnen.

En al is deze misschien niet precies gericht op eenzaamheid,

ik wil hem hier toch noemen omdat dit een grote glimlach kan bezorgen op iemands gezicht.

Kijk maar eens : 

https://www.facebook.com/groups/zielsveel/?ref=bookmarks

 

 

Ook wil ik hulplijnonline noemen.

 https://hulplijnonline.nl/categorie/consulent/telefonische-hulp/ 

Ook hier kan je terecht voor een luisterend oor.

Want soms is een luisterend oor al voldoende om het eenzame gevoel iets te verdrijven. 

Er zijn meerdere oprechte consulenten beschikbaar,

waaronder ik mijn bijdrage lever. 

 

Eenzaamheid,

niemand loopt er mee te koop.

Dat maakt het denk ik ook wel lastig om eenzaamheid te doorbreken.

Want hoe bereik je iemand die eenzaam is? 

Mocht jij waardevolle tips hebben,

dan hoor ik die uiteraard heel graag. 

Ik geef ook nog even een tip, 

in de vorm van een website.

Want op deze website staan veel activiteiten die georganiseerd gaan worden in de week tegen eenzaamheid. 

Neem je een kijkje? 

 https://www.eentegeneenzaamheid.nl/week-tegen-eenzaamheid-2019/ 

En dan heb ik nog 1 klein vraagje,

zou jij deze blog willen delen? 

Want als we met z'n allen maar een kleine bijdrage leveren

in de week tegen eenzaamheid,

dan is dat al iets toch? 

En...

laten we deze week tegen eenzaamheid vooral gaan verlengen,

het hele jaar door. 

Ieder mens

is het waard !

 

Genieten

Muziek,

wat geniet ik van muziek!

🎵

Muziek,

die blij maakt,

die droevig maakt.

🎵

 

Muziek,

waarbij blije emoties komen kijken,

waarbij droevige emoties komen kijken.

 🎵

Muziek,

waarbij ik keihard mee moet zingen 

(sorry voor hen die dit mee moeten maken 😉),

waarbij ik in gedachten ben verzonken.

 Muziek,

ik hou van muziek.

  🎵

 

Ken je dat? 

Soms voel je je wat minder fanatiek.

En dan opeens komt er zo'n nummer voorbij,

die een stoot energie geeft,

waardoor je opeens door het huis danst. 

 🎵

Of zo'n nummer,

die jouw gedachten even aflaten dwalen.

Even in gedachten zijn bij......💗

🎵

En wat dacht je van zo'n nummer,

die je even weer aan het denken zet. 

Gewoon omdat de tekst of titel

je aanspreekt. 

  🎵

Tja,

ik zou nu natuurlijk deze hele blog

vol kunnen gooien met YouTube video's,

maar dat ga ik maar even niet doen. 

 🎵

Wel ben ik benieuwd naar jullie muziek keus.

Dus ik zou het leuk vinden van je te horen. 

En dan zou ik het ook nog super leuk vinden om te lezen waarom je dat bepaalde nummer zo mooi vind? 

Laat je het mij weten? 

 🎵

Fijne positieve muzikale maandag! 

 

 

 

Ontdooid

 Haar ogen waren gericht op de regendruppels 

die dansend naar beneden vielen.

De druppels waren niet heel dik, maar juist heel fijntjes. 

"Hoeveel druppels zouden het eigenlijk zijn?", vroeg zij zich af. 

Het moesten er echt ontelbaar veel zijn. 

De druppels maakte haar een klein beetje droevig.

Alsof de regendruppels haar eigen tranen waren die zij met alle wil van de wereld wilde binnen houden. 

Zij had liever dat de hemel de tranen liet vallen, 

zodat zij haar eigen tranen kon blijven verstoppen. 

Zij vond dat huilen een teken van zwakte was.

En zij was niet zwak, 

zij was juist heel dapper en sterk. 

Dus de tranen mochten er niet zijn. 

Haar ogen bleven dus gericht op de regendruppels,

zodat zij haar eigen ogen droog kon blijven houden. 

Maar zoals het gaat,

werd de lucht langzaamaan wat lichter van kleur.

De hoeveelheid dansende regendruppels werd minder,

en heel langzaam verscheen er een zwak zonnetje. 

Maar ondanks de zwakte van het zonnetje,

gaf de zon toch genoeg kracht. 

Zittend achter het glas van de huiskamer,

voelde zij de warmte die de zon bracht. 

De warmte bezorgde haar een kleine glimlach,

haar droevige gevoel verdween. 

En toch,

toch kwamen nu haar tranen. 

Alsof de zon bevroren regendruppeltjes had ontdooid,

alsof die ontdooide regendruppels nu haar tranen waren. 

Zij voelde een golf van opluchting,

bij iedere traan die zij liet vallen. 

Zij voelde zich nu juist niet zwak 

zoals zij altijd had gedacht.

 Bij iedere traan die zij liet vallen,

leek het alsof er een stukje ruimte ontstond,

ruimte voor geluk en blijheid. 

Haar ogen waren gericht op de kleine sterke zonnestralen,

die krachtig de wereld verwarmde. 

Zij voelde de warmte,

van iedere kleine zonnestraal. 

🌞

There was love....so much love

Positief bloggen,

kan ik dat?

Positief bloggen,

terwijl ik deze week best een lastige vind? 

Ja,

ik kan dat!

Zie dat kleine mini mensje,

wat was zij mager en nog klein.

Maar wat gaf zij al ontzettend veel liefde,

al was zij zich daar uiteraard niet bewust van.

Zij maakte mij voor het eerst moeder,

en zij heeft mij laten zien hoeveel liefde een kind kan geven.

 

Zie die stralende blije lach,

op haar 6de verjaardag.

Een fantastische mooie K3 taart,

6 brandende kaarsjes erop.

Mijn lieve mooie dochter,

onze oersterke band,

een band waar echt niemand tussen kon komen,

zelfs de dood niet,

al was ik mij daar toen gelukkig nog niet bewust van.

💕

24 Juli,

deze week woensdag.

Jij zou 22 jaar zijn geworden.

22!!!

Jeetje lieve Patricia,

hoe zou jij nu zijn?

 💕

Positief bloggen,

in een week die mij extra energie gaat kosten.

Ik pak die positieve energie,

want die komt voorbij.

Lees mee,

voel de woorden.

Een paar zinnetjes,

maar wat zeggen ze veel : 

 

Liefde, 

zo veel liefde. 

Ja, 

liefde was er, 

vanaf de dag dat Patricia werd geboren. 

Ja liefde was er, 

tijdens haar korte leventje hier op aarde. 

En liefde blijft er, 

al is Patricia niet meer lijfelijk in mijn leven, 

mijn liefde voor haar zal voor altijd zijn.

💕

De sterke band die wij hadden,

wordt zelfs door de dood niet weggenomen.

Als ik aan Patricia denk,

zie ik haar genieten van iedere dag.

En natuurlijk ging zij ook wel eens flink mopperend de dag door,

maar altijd eindigde de dag met een lach.

Iedere dag spraken wij de woorden uit :

'Ookal mopper ik soms op je, ik hou toch wel van je'

En zo is dat nu nog steeds,

liefde voor altijd.

 💕

En kijk,

dit lieve gebaar.

Mini roze koeken bij de koffie,

toen ik bij mijn moeder was.

"Omdat het woensdag Patricia haar geboortedag is"

Daar kan ik toch alleen maar positieve energie van krijgen?

Zo'n lief gebaar geeft toch weer kracht !

Lieve mensen om mij heen,

zowel in het 'echte' leven,

als online,

daar krijg ik positieve energie van.

Woorden die gezegd of geschreven worden,

kracht geven ze mij.

💕

Ik denk aan Patricia,

aan haar gemopper,

aan haar aanstekelijk lach.

Ik denk aan Patricia,

aan haar laatst gegeven kinderfeestje,

aan de lol die zij toen had.

Ik denk aan Patricia,

ik voel gemis,

ik voel tranen branden in mijn ogen.

Ik denk aan Patricia,

mijn lieve meisje,

mijn kind.....

 💕

Deze week zal energie vreten,

maar dat geeft niet,

dat mag.

Tranen mogen er zijn,

verdriet mag er zijn.

Gemis mag gevoeld worden,

die steek in mijn hart.

De glimlach mag er zijn,

dankbaarheid voelen omdat zij mijn dochter is

en voor altijd zal zijn! 

 Voor altijd 6 jaar.....

Just a story

Zoals zo vaak,

zat zij daar weer.

De plek waar zij zich prettig voelde,

aan de  waterkant. 

Het uitzicht over het water,

gaf haar een rustgevend gevoel.

 

Het geluid van het watervalletje in de buurt,
die zij niet kon zien,maar wel kon horen,
maakte dat zij zich nog meer kon ontspannen.
Op deze plek kwam zij tot rust,
al zouden haar gedachten nooit helemaal rustig zijn.

 

Ook had zij haar pen en papier weer meegenomen,

want schrijven,

dat mocht zij graag doen.

Niet dat zij een groot schrijfster was,

maar schrijven was een uitlaatklep voor haar.  

Alleen vandaag wilde het niet lukken,

alsof de pen het papier niet wilde raken. 

Dus zij zat daar maar wat aan de waterkant,

pen en papier in de aanslag.

In gedachten verzonken tuurde zij over het water,

hopend inspiratie te vinden.

Alsof er opeens iets omhoog zou komen uit het water,

die haar pen aan het schrijven zou krijgen.

Maar hoe lang zij ook naar het water bleef staren,

er gebeurde niks,nada,niks. 

Het papier bleef leeg,

haar pen maakte geen enkele beweging. 

 Net op het moment dat zij op wilde staan,

en toe wilde geven aan haar inspiratieloze gedachten,

zag zij het ......

Er kwam een papieren bootje aandrijven,

precies haar kant op.

Het water wist het bootje precies naar haar toe te brengen,

hoe bijzonder was dat?

Verbaasd keek zij naar het papieren bootje,

en zij zag daar een papiertje uitsteken.

Nieuwsgierig als zij was,

viste zij het bootje uit het water en begon het papiertje te lezen. 

"Luister naar jouw gevoel",

deze woorden stonden geschreven op het papiertje.

Zij keek op,

haar ogen zochten degene die dit bootje naar haar toe had laten drijven.

En daar aan de andere kant van het water,

zat een persoon met een stralende lach.

Het meisje lachte terug,

en zwaaide even naar de persoon aan de andere kant van het water.

Zij pakte haar pen en papier,

en de pen begon te schrijven,

totdat het schemerig begon te worden,

en de zonnestralen nog even door de wolken bleven stralen. 

 

We kennen het allemaal wel denk ik,

totaal geen inspiratie,

hoe graag je het ook zou willen,

er komt niks uit je handen.

Je ergert je aan jezelf,

want niks is zo vervelend dan je inspiratieloos te voelen. 

Soms ligt het aan de omgeving,

soms aan de mensen om je heen.

Soms ben je gewoon vermoeid,

en toe aan vakantie die je weer nieuwe energie en inspiratie geeft. 

Dus,

de vakantietijd is begonnen,

voor sommigen misschien nog niet,

maar ook voor hen komt deze heerlijke tijd eraan. 

Laat je inspireren door nieuwe dingen, 

ontmoet nieuwe mensen die jou energie en inspiratie geven.

  

Omring jezelf met mensen die jou een goed gevoel geven,

waar jij jezelf bij kan zijn.

Doe dingen die jij leuk vind,

dingen waar jij jouw inspiratie in kwijt kan.

En wees niet bang hulp te vragen,

op momenten dat je even geen inspiratie meer hebt.

Want wij zijn hier op deze wereld om elkaar te helpen toch?

Dus geef ook anderen inspiratie als jij dat wil,

hoe klein het misschien ook lijkt,

ook jij kan veel betekenen in iemands leven! 

 

Mijn blog gaat ook even op vakantie.

Al kan het maar zo zijn dat de vakantie inspiratie gaat geven,

en er toch opeens een blog verschijnt.

Ik zie wel,

niks moet,

veel mag,

helemaal in de vakantie. 

Enjoy!