zaterdag 30 maart 2013

~ Kunstenaar ~

"Gaan wij nu eitjes schilderen mam...?"
Binnen een kwartiertje werd mij deze vraag wel 5 keer gesteld
(hoezo is zoontjelief ongeduldig of is het gewoon enthousiast ?)
Ik pak zoontjelief goed in,
want op de verpakking staat duidelijk dat deze verf niet goed tot niet uit textiel gaat.
(ook lekker handig voor kinderen zeg...)
Waar is dat kliederschort ookal weer gebleven?
Geen tijd om te zoeken, want weer wordt mij de vraag gesteld of we eitjes gaan schilderen.
Dan maar een vuilniszak veranderen tot kliederschort,
en daar gaan we........
En er zijn niet alleen maar eitje geschilderd......
Zoontjelief gedraagd zich als een kunstenaar in de dop,
en ik ben geen kunstenaar of kunstenaresse
(dus niet lachen hoor)
 





 
 
 
Hand mama en zoontjelief
 
Eindresultaat van geschilderde eitjes










 
 
 
 
Ik wens jullie allemaal hele fijne paasdagen.
En ookal lijkt het weer dan een heel klein beetje op de winter
de zonnestralen stralen toch echt lente uit.
Geniet van alle dingetjes die jullie gaan doen,
of van de dingetjes die jullie juist niet gaan doen.
 

 


donderdag 28 maart 2013

~ Het begint nu met de 4 ~

Vriendlief is dan ook eindelijk 40 jaar geworden,
ik liep al een jaartje voor op hem
(oeps, dat doe ik nog steeds.... )
Maar wat is nu een leeftijd,
het is eigenlijk gewoon een getal op papier.
Er veranderd verder niks,
het leven gaat gewoon door alsof je nog 39 was
(al gaat het soms wel wat moeizamer)
Maar eerlijk is eerlijk,
even een beetje plagen mag als je 40 bent geworden.
 













 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Het was een gezellig dagje,
met veel lieve en leuke,
grappige felicitaties.
Voor jullie die ook een leuke tweet hebben gestuurd,
of via Facebook hebben gereageerd,
heel lief,
dank jullie wel.
En de kaartjes
(of de erggggg leuke creatie van zuslief )
waren ook super leuk !
Op naar de 41 ...
(voor vriendlief dan.... )
 



zondag 24 maart 2013

~ Tik tak tik tak ~

Weer een jaartje erbij,
wat vliegt de tijd.
Gezelligheid,
heerlijke hapjes,
leuke cadeautjes,
maar ook gemis,
extra voelbaar.
Weer eens extra beseffen hoe de tijd door tikt,
weer eens beseffen dat het leven door gaat,
ondanks de dood van mijn meissie.
Gemis,
verdriet,
maar ook extra dankbaar dat er nog zoveel lieve mensen om mij heen staan.
De lege plek,
die kan niemand opvullen,
het gemis kan niemand wegnemen,
maar ikzelf ben dan juist extra dankbaar
dat er nog zoveel is om van te kunnen genieten.
Weer een jaartje erbij,
wat vliegt de tijd.
Nooit zal mijn meissie vergeten worden,
want wie leeft in mijn hart
gaat altijd met mij mee !
 














maandag 18 maart 2013

~ Weg ermee ~

Wij hebben er denk ik allemaal wel eens last van :
onzekerheid.
Nu is het leven op zich al één groot onzeker ding,
maar als je zelf dan ook onzeker bent,
dan is het dubbel op.
 
Hoe komt het toch,
die onzekerheid?
Is het de wereld die steeds hoger eisen stelt?
Je moet maar steeds hoger op komen in het leven,
een mooi huis,
een grote auto,
er fantastisch uit zien,
en ga nog maar even zo door.
 
En ik weet,
je moet proberen je eigen leven in te delen wat bij je past,
je proberen niks aan te trekken van die ander
(wij kunnen het tenslotte niet allemaal met elkaar eens zijn)
maar dat klinkt soms makkelijker dan het in werkelijkheid is.
Want soms heb je wel eens van die mensen
(je herkent het vast en zeker )
die iets uitstralen dat zij beter zijn dan jij
(dat kan dan ook weer hun onzekerheid zijn...)
en dat jij je dan toch best weer iets kleiner voelt worden.
 
 
 


Bij deze wil ik mijn onzekerheid weggeven,
of beter nog weggooien.
Ik ben toch wie ik ben?
En ik ben niet perfect,
ik doe niet alles goed,
ik zie er niet perfect uit,
ik zeg wel eens iets verkeerds,
ik vergeet ook wel eens iets,
tja ik ben ook maar mens.
En naast dat mens zijn,
ik ben Bea,
met mijn onzekerheid,
met mijn vrolijkheid,
met mijn plus puntjes
met mijn min puntjes.
Ik doe mijn best in het leven,
maar ik zal het nooit helemaal goed doen,
er zal altijd iemand zijn die het niet met mij eens is,
er zal altijd iemand zijn die mij niet zo leuk vind,
en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar ik wil mij eigenlijk niet meer onzeker voelen,
ik wil leven,
mijn dingen doen,
mijzelf zijn.
 
Hoe ga jij om met jouw onzekerheid?
Tips zijn welkom !
 
 
 

 
 
 
 
 

woensdag 13 maart 2013

~ Huis aan huis ~

 
 
Iedere woensdag vallen hier de huis aan huis krantjes op de mat.
Eerlijk gezegd staat er niet veel nieuws in, en toch vind ik het altijd even fijn om er toch even door te bladeren.
Het hoort een beetje bij de woensdagavond, even door de weekkrantjes bladeren.
 
Ommer Nieuws heb ik vaak zo uit, tenzij er echt iets 'belangrijks' is gebeurd.
De Toren blader ik door...  de familieberichten en de vacatures bekijk ik altijd wat aandachtiger......  (terwijl ik een super leuke baan heb hoor !)
 
Vandaag viel mij oog toch echt op het volgende gedicht,
geplaatst door nabestaanden die hun geliefde zo missen.
Ik vond dit gedicht zo mooi,
zo vreselijk herkenbaar,
zo ontzettend bijzonder......
Ik moest deze gewoon even delen :
 
 
GEDENKDAG
 
terwijl ik je mis
gedenk ik je
terwijl ik je mis
vier ik je naam
op deze gedenkdag
terwijl ik je mis
noem ik je naam
geeft mij lucht
terwijl ik je gedenk
dank ik je
om wie je was
om wie je nog bent
terwijl ik je dank
je gedenk
je vier
je mis
zoek ik
mijn weg verder