donderdag 16 juli 2020

De tijd staat niet stil.



Herinneringen,
wij maken ze allemaal,
iedere dag dat wij hier op aarde leven.
Vaak zijn het mooie herinneringen,
maar soms ook minder mooie herinneringen.
Niemand kan onze herinneringen afpakken,
ze reizen met ons mee het leven door.
En soms komt zo'n herinnering weer even naar boven,
dat kan bijvoorbeeld zijn door een bepaald liedje,
of door een bepaalde geur.



Ik neem jullie mee,
een herinnering die ik heb als ik naar deze mooie pantoffeltjes kijk.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht,
want ik zie haar zo weer voor mij.
Patricia en haar mooie roze pantoffeltjes.
Haar dunne enkeltjes,
met haar voetjes genietend in deze mooie pantoffeltjes.
Patricia was een ster,
ja dat was zij, een ster in haar pantoffeltjes uitschoppen.
Ze liet zich op het bed ploffen,
haar beentjes bijna in de lucht,
en dan was daar het moment om haar pantoffeltjes uit te schoppen.
Het liefst zo hoog en zo ver mogelijk.
Ik hoor in gedachten haar schaterlach,
als de pantoffeltjes bijna gelanceerd werden.
Haar pantoffeltjes hebben een bijzonder plekje bij mij gekregen,
want ze bezorgen mij een glimlach op mijn gezicht.


Patricia kijkt mij lachend aan,
vanaf haar schilderij.
Voor altijd blijft zij 6 jaar,
nooit zal zij ouder worden.
En toch is het volgende week haar geboortedag, 24 juli 2020.
Zij zou dan al 23 jaar zijn geworden.
Herinneringen aan haar stoppen,
vlak voor haar 7de jaar.
En ik,
ik droom een beetje.
Hoe zou ze nu zijn?
Wat zou ze nu doen?
Hoe zou ze eruit zien?
Zou ze nog thuis wonen?

Ik mis haar,
ik mis haar altijd,
maar deze tijd van het jaar mis ik haar weer extra.
Het hoort niet zo te zijn,
dat ik haar moet missen.
Het hoort niet zo te zijn,
dat ouders hun eigen kind moeten begraven.

Maar ik vind mijn weg,
dat heb ik altijd nog gedaan.
Maar ik wil niet dat mijn meisje vergeten gaat worden,
want zij heeft geleefd,
en hoe!
Patricia genoot volop,
van iedere dag.

En zo tik de tijd verder,
de tijd staat niet stil.
Maar in mijn gedachten,
mag soms de tijd wel even stil staan.
Want op dat moment,
sta ik stil bij mijn meisje,
die ik zo ontzettend mis.


💓 Patricia, voor altijd in mijn hart 💓