maandag 9 juni 2014

♥ De dag voorbij ♥

Vandaag , 
9 juni 2014.
De dag is weer voorbij,
deze bijzondere datum,
blijft een lastige,
maar ook een hartverwarmende,
blijft een verdrietige,
maar ook een dag met liefdevolle herinneringen.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Morgen is het weer 'gewoon' 10 juni 2014,
het leven gaat door,
niks is veranderd,
jij blijft weg,
komt nooit meer terug.
Ieder jaar heb ik dit gevoel na deze dagen,
raar...???
 
Dit jaar weer gesteund door lieve mensen,
een kaart,
een bloem,
een tekstje op facebook of twitter.
Hartverwarmende geschenkjes,
recht uit mensen hun harten gemaakt.
Dankbaar ben ik daarvoor !
 
 
 
Vandaag,
ook gedacht aan de jongen van de scooter.
Hoe zou hij deze dag (en gisteren)
door zijn gekomen?
Ik hoop dat hij zijn draai deze dagen een beetje heeft kunnen vinden.
 
9 Juni 2014,
het gemis,
de lege plek,
het verlangen,
niet alleen deze dag,
maar iedere dag,
al blijven deze gevoelens
deze dagen extra voelbaar.
 
 
 
Mooie lieve Patricia,
je bent niet vergeten,
zoveel mensen hebben jouw naam genoemd,
en dat doet zo goed !
Blaaskusje naar jou,
lieve mooie dochter van mij !
 


zaterdag 7 juni 2014

♥ Valentijn ♥

Een blog over Valentijn,
in juni?
Jazeker een blog over Valentijn.
 
Vandaag kwam de moeder van Thijs
(zoooo mega ontzettend bedankt lieve Ingrid)
mij een prachtige herinnering brengen.
2 Valentijnskaarten,
geschreven door ♥Patricia.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wat was ♥ Patricia ontzettend verliefd op stoere Thijs,
met zijn stoere stekeltjes,
zijn ondeugende lachje,
zijn koppie waar leuke kattenkwaad vanaf straalde.
 
Met Valentijnsdag trok ♥Patricia de stoute schoenen aan,
en schreef zij een Valentijnskaart aan Thijs.
Eigenlijk was dit heel wat voor ♥Patricia,
want zij kon namelijk best heel verlegen zijn.
Kan je nagaan hoe verliefd zij was op Thijs.
 
 
 
Vandaag gekletst over Thijs en de verliefdheid van ♥Patricia.
Zou zij Thijs nu nog zo'n leuke jongen vinden?
Zou Thijs misschien verliefd zijn op ♥Patricia?
Dingetjes die wij nooit te weten zullen komen,
maar wat heerlijk om hier even over te dagdromen en te fantaseren.
 
De 2 Valentijnskaarten die ♥Patricia heeft geschreven,
zijn nu weer in ons bezit,
wat een ontzettend waardevol gebaar van de mama van Thijs ! ! !
Dit betekend heel veel voor ons,
zo dierbaar om zo'n mooie herinnering na zoveel jaren weer in handen te hebben.
En wat super Ingrid dat jij de stap hebt genomen om dit bij ons langs te brengen,
super super super !!!
En Thijs... super dat wij deze bijzondere kaarten die voor jou bedoeld waren,
mogen hebben , dank je wel !
 
 
 
 
 
Een hele mooie herinnering,
die pakt niemand meer af !
 
Bijzondere lieve mensen,
die blijven gelukkig ook bestaan !
Want helemaal dit jaar,
10 jaar geleden dat ♥Patricia overleed,
doet dit gebaar zo ontzettend goed,
het voelt zo goed dat men laat weten
dat ♥Patricia niet vergeten is ! ! !
 
 
 


zondag 1 juni 2014

~ Juni 2014 ~

Ik sla de kalender om,
en daar verschijnt de maand juni.
 
 
En eigenlijk hoef ik de kalender niet om te slaan,
om te weten welke datums er weer aankomen.
Deze tijd van het jaar,
onrust in mij.
Deze tijd van het jaar,
kan ik mijn draai niet vinden.
De kalender is alleen een bevestiging van wat ik al weet,
8 en 9 juni staan weer voor de deur.
 
Onvoorstelbaar dat de tijd 10 jaar weg heeft getikt,
10 jaar zonder mijn mooie meisje lijfelijk aanwezig.
Toen Patricia haar ongeluk kreeg in 2004,
leek het alsof de tijd voor altijd stil bleef staan.
En nu 2014,
 bewijst de tijd dat deze niet stil is blijven staan.
 
8 Juni 2004,
een dag als geen ander.
Een gewone schooldag,
prachtig weer.
Wat ben ik blij en dankbaar dat Patricia deze dag gewoon genoten heeft.
 
 

Haar tekening gemaakt op 8 juni 2004
 
Haar laatste herinnering moet alleen maar mooi zijn geweest,
hard fietsend,
de wind door haar haren,
prachtig weer.
De knal,
haar shock,
geen tijd gehad om angst of pijn te voelen.
De lieve mevrouw die meteen bij haar was,
wat doet het goed te weten dat die lieverd bij mijn meissie was.
 
9 Juni 2004,
de onwerkelijkheid dat mijn meissie echt overleden is,
onomkeerbaar,
definitief.....
Een mooie engel is zij geworden.....
 
 
 
10 Jaar verder,
ik mis haar iedere dag.
Maar wat ben ik dankbaar dat ik haar in mijn leven heb gehad,
al had ik zo ontzettend graag nog veel langer voor haar willen zorgen.
Hoe zou ze nu zijn geweest?
Hoe zou zij eruit zien?
Wat zou zij leuk hebben gevonden?
 
10 Jaar verder,
veel geleerd door haar overlijden.
Het leven lijkt zo anders,
waarom ons overal druk over maken?
Waarom niet genieten van de kleine dingen die het leven zo bijzonder maken?
 
10 Jaar verder,
met daarin 5 jaar zorgen voor haar broertje,
wat haar grote wens was.
Wat had zij graag een broertje of zusje willen hebben.
En wat had Mike graag zijn grote zus leren kennen.
Hij groeit op met haar in zijn leven,
alleen dan op een andere manier dan andere kinderen dat doen.
Mike gaat mee naar het graf van zijn grote zus,
plukt bloempjes voor haar,
geeft haar foto op het graf een kus.
Wat had hij haar graag leren kennen,
en ik weet zeker dat Patricia haar broertje ook dolgraag had leren kennen....
 
 

10 Jaar verder,
iedere dag denk ik aan haar
en iedere dag mis ik haar.
Maar in deze tijd van het jaar,
is het gevoel extra aanwezig,
en ik wat meer afwezig.
Ik wil er wel zijn,
maar soms lukt dat even niet.
Terug in de tijd,
het blijft een lastig iets,
ieder jaar weer,
ook na 10 jaar.
 
Lieve mooie Patricia,
ik mis je,
mijn lieve eigenwijze krachtige
levenslustige opstandige dochter !