zaterdag 31 december 2011

Wenspijl

Straks,als 2012 ingeluidt gaat worden met geknal van vuurwerk
Straks,als 2012 gaat beginnen met klinkende en proostende glazen
Straks,als 2012 gaat beginnen met alle beste wensen voor iedereen
dan zal ook onze wenspijl de hemel ingeschoten gaan worden
met kusjes voor ♥Patricia
Want 2012 zal weer een jaar zijn met gemis en verlangen naar ♥Patricia



Patricia voor altijd in mijn hart♥

vrijdag 30 december 2011

Terugkijken en vooruitkijken?

Het oude jaar bijna ten einde,een heel nieuw jaar weer voor ons.
Zo'n moment dat veel mensen terug gaan kijken op het afgelopen jaar en veel mensen weer vooruit gaan kijken naar het nieuwe jaar.
Aan de ene kant een leuke gewoonte,maar aan de andere kant ook best raar *vind ik dan*.
Want waarom speciaal in deze tijd,want dit kunnen wij toch ieder moment van het jaar doen?

De goede voornemens vliegen mij om de oren en over het beeldscherm,maar hoeveel goede voornemens werken nu echt? Zoveel goede voornemens zijn voordat de maand januari af is gelopen , al mis gelopen.
Ik doe dan ook niet aan goede voornemens *mijn gewicht in de gaten houden moet ik mijn hele leven al ,hahaha* .
En terugkijken, tja, waarom terugkijken op het afgelopen jaar? Dat is toch al geweest? *ik vond vroeger op school geschiedenis ook nooit interessant*

Lieve iedereen die dit leest, of je nu wel of niet terug kijkt of je nu wel of niet voor uit gaat kijken, het jaar 2011 is bijna ten einde, en 2012 staat op ons te wachten!
Ik wens jullie allemaal een fantastische jaarwisseling, met veel gezelligheid, veel mooie momenten, maar kijk ook goed uit voor rondvliegend vuurwerk en andere opstakels.
Voor hen die de jaarwisseling minder feestelijk vinden, jullie wens ik wat bijzondere momentjes,hoe klein ze ook mogen lijken!
En ik wens iedereen voor het hele nieuwe jaar 2012 alle goede dingen, liefde,geluk,gezondheid,gezelligheid,maar ook aandacht voor de mensen om je heen.Maak er een jaar van waar jij jezelf lekker bij voelt !




*Proost*

zaterdag 24 december 2011

Kerstavond.

En zo is het kerstavond 2011. Op tv spelen er weer verschillende kerstfilms die er al 100 keer op zijn geweest *al is 100 keer misschien ook wat overdreven*. Even geen zin in een kerstfilm,maar meer behoefte aan even met mijn eigen gedachten zijn en van mij af typen. Want vanavond was ik weer heel bewust van hoe het voelt om gelukkig te zijn en hoe dankbaar ik daar voor mag zijn.

Ik heb heerlijk een simpele maar lekkere maaltijd gegeten met vriendlief Dennis en zoontjelief Mike. Tafel gezellig aangekleed,maar niet te overdreven *ik heb niet zoveel met teveel van die poespas*. Kaarsjes erbij aan,de grote lamp dan natuurlijk uit anders komen die gezellige lichtjes nog niet tot z'n recht. Het was gezellig zo met z'n drietjes,al was die lege stoel weer extra aanwezig en het gemis van ♥Patricia vulde mijn ogen met tranen.



Wat was het dan ook fijn om na deze heerlijk maaltijd een wensballon te gaan oplaten voor ♥Patricia. Het weer buiten was gunstig, geen regen,bijna geen wind. En het voelde goed om deze keer de ballon op te laten met z'n drietjes en even niet met de hele familie *wat ik natuurlijk niet verkeerd bedoel na de familie toe hoor *. Na een berichtje aan ♥Patricia geschreven te hebben op de ballon, en Mike een tekening had gemaakt voor ♥Patricia op de ballon, zijn wij naar een plek gegaan buiten de bebouwde kom *dat is namelijk het advies* en hebben met z'n drietjes onze kus naar ♥Patricia gestuurd met de wensballon. Wat voelde het goed, wat voelde het fijn, even het gevoel met z'n viertjes te zijn.

Morgen en maandag de kerstdagen zelf. Samen zijn,maar altijd met gemis. Maar wat mag ik dan nog dankbaar zijn dat ik samen kan zijn met geliefden, want ik ben mij heel erg bewust dat er veel mensen zijn die deze dagen heel alleen zijn, en zij zullen dan ook in mijn gedachten zijn. Hoop dat deze kerstdagen warme momenten mogen brengen wat later dan weer mooie en dierbare herinneringen zullen zijn. Fijne kerst iedereen, en voor hen die geen fijne kerst hebben,hoop dat er toch ergens een lichtpuntje te vinden is.




dinsdag 20 december 2011

Stuart Little

Wie kent het kleine muisje Stuart Little? Ooit van gehoord? Dat kleine muisje uit de film die geadopteerd gaat worden door een gezin die bestaat uit papa en mama, zoontjelief en de huiskat?
Ik ken deze film ontzettend goed. Hoe vaak ik de film niet gehoord heb, en wat minder vaak gezien heb (dit omdat ik ook bezig was met andere dingen terwijl de film opstond) , ik zou echt niet weten hoe vaak.
Ooit kregen wij de tip om deze film te gaan kijken met ♥ Patricia. Deze tip hebben wij toen ten harte genomen en vanaf dat moment was ♥ Patricia helemaal verkocht aan Stuart Little.
♥ Patricia keek natuurlijk de Nederlandse uitvoering en die begint met het zinnetje ; ' t is vandaag, 't is vandaag '... En vanavond hoorde ik het zinnetje opeens weer uit de tv komen en bam, ik was terug in de tijd.
In gedachten zag ik ♥ Patricia weer zitten met een grote glimlach op haar gezichtje, glaasje drinken erbij, wat te snoepen erbij natuurlijk en heerlijk Stuart Little kijken. En in gedachten zie ik mij, die de zinnen van de film bijna letterlijk kende.'T is vandaag, ' t is vandaag....






Het verlies van je kind, een verdriet wat er altijd is. Een gemis wat er altijd is. Het leven gaat door, ik ga door. Maar er hoeft dus maar iets te zijn wat mij herinnerd aan ♥ Patricia, en ik ben terug met mijn gedachten bij haar. Wat ik eigenlijk probeer te zeggen, maar wat soms moeilijk is om uit te leggen of goed te verwoorden *ben niet zo'n ster schrijfster*, de dood van mijn kind is mijn leven, of moet ik zeggen een deel van mijn leven?  Nee, ik blijf niet hangen in mijn verdriet, want ik ga door met mijn leven. Maar mijn leven en de dood van mijn lieve ♥ Patricia dat is één geheel geworden, haar dood hoort bij mij, zoals ♥ Patricia voor altijd bij mij *haar mama* hoort.
De dood van je kind verwerk je nooit, je leert om te gaan met haar dood. De dood van je kind, is de dood van een stukje van jezelf, want jouw kind is jouw vlees en bloed, en als dat stukje sterft en begraven wordt, dan sterf je zelf ook een beetje.
♥ Patricia zal altijd deel zijn van mijn leven, dat zou ook zo geweest zijn als zij nog had geleefd, en dit is ook zo nu zij er niet meer is.
♥Patricia voor altijd in mijn hart
'T is vandaag, 't is vandaag, weer een dag dat ik ♥ Patricia mis.

maandag 19 december 2011

Kaarsje in donkere tijden



Kaarsje,



Voor jou heb ik

een kaarsje aangestoken

Als een soort

“glimp van hoop”



Een kaarsje

en een kleine vlam

Wat warmte

en wat licht



Dat is wat ik je

toe wil zenden

Als een teken

als een klein gebaar

als troostbericht.
                                                                
                                                     

Kerststress.

Wat zijn wij eigenlijk rare wezens,mensen.
Als ik nu kijk naar de komende kerstdagen zijn de voorbereidingen niet alleen knus en gezellig maar brengt het ook veel stress met zich mee. En tja, dat doen wij ons zelf aan,vandaar mijn opmerking dat mensen rare wezens zijn.


Want we hebben ons zelf opgelegd, *of is het ons oplegd?* dat er kerstkaarten geschreven moeten worden,dus met kramp in de vingers *wij zijn immers de luxe van de computer en toetsenbord gewent* schrijven wij stapels kerstkaarten. Hopend dat ons kaartje gewaardeerd gaat worden.





En dan nadenken over het invullen van de 2 kerstdagen, wie, wat ,waar *www* . En het www-tje dan eenmaal besloten is, dan moet de voorbereiding getroffen worden. Wat gaat er allemaal op tafel gezet worden *alsof kerst alleen maar draait om zoveel mogelijk eten* en hoe gaat wij dan allemaal organiseren. Tijdens het organiseren kom je er dan opeens achter dat je huisje toch iets kleiner is,terwijl je er al tig jaren woont.


Maar naast de stress natuurlijk ook genietend van de sfeer die er hangt overal. Al lijkt het iedere jaar precies op het jaar daarvoor.
Maar  naast genieten van de sfeer, weer heel erg bewust van de eenzaamheid die er is in Nederland. Bewust van het stille verdriet die achter veel deuren schuilt.
Op zulke momenten zou ik willen dat ik een groter huis had,zodat ik deze mensen even een kopje warme chocomelk aan kon bieden, een luisterend oor.





Deze 2 kerstdagen zal mijn kleine huisje gevuld zijn met wederzijdse familie.Eerste kerstdag komen mijn schoonouders met mijn zwager en tweede kerstdag komen mijn ouders, mijn zus met haar gezin en mijn broer met zijn gezin, mijn andere broer is helaas verhindert. Gezellig allemaal bij elkaar, en dan ben ik mij weer bewust hoe dankbaar ik mag zijn dat wij weer van elkaars aanwezigheid mogen genieten. Want een groot lege plek vult deze twee kerstdagen, ♥Patricia is er weer lijfelijk niet bij. Gemis,verdriet, genieten en waarderen, deze twee dingen leven naast elkaar.

Voor zover het mogelijk is wens ik een ieder die dit leest, fijne kerstdagen. Voor hen die het niet fijn hebben deze dagen, hen wens ik veel sterkte,kracht en een lichtje in de duisternis.

donderdag 15 december 2011

Waardevolle dag

Wat was het een waardevolle dag vandaag.
Want wat is het heerlijk om gezellig bij elkaar te kunnen zijn om te kletsen en te knutselen tegelijk.
Vanmorgen was een ochtendje die waardevol was, samen met mijn lieve zus en mijn lieve moeder.
Wat ben ik dankbaar dat ik van hen kan genieten, want tja, ik weet hoe snel dit anders zou kunnen zijn.


Zuslief
Mijn lieve zus had mij en mijn moeder uitgenodigd om gezellig een kerstkrans te gaan maken.
En tja nu is creatief zijn niet mijn sterkste kant, mijn zus heeft namelijk alle creativiteit al ingepikt en zij was hier eerder op aarde,hahahaha.
Maar het ging natuurlijk ook niet om wie het creatiefste was deze ochtend maar om het samenzijn, gezellig, fijn, warm.




Mijn lieve zus zou mijn zus niet zijn als zij niet alles tot in de puntjes geregeld had. Zij had overal aan gedacht, alle freubeldingetjes, kersttakken, maar ook heerlijke warme chocomelk,suikerbrood en voor de lunch heerlijke erwtensoep met een broodje.


Ik moet zeggen dat onze creativiteit ons niet in de steek gelaten heeft, of ik bedoel dan eerder dat de creativiteit MIJ niet in de steek heeft gelaten,hahaha, want mijn zus en moeder zijn wel crea. Alledrie hebben wij er wat moois van gemaakt.

Mama haar krans,Bea haar krans en Jolanda *zus* haar krans

woensdag 14 december 2011

Even voorstellen.

Dit ben ikke, Bea dus

              
Laat ik beginnen om mij voor te stellen, dat lijkt mij wel zo netjes.
Bea is de naam die ik al 39 jaar bij mij draag.







Mike himself

Ik heb 2 kinderen,
een ondeugend mannetje van net 3 jaar
 en hij luistert naar de naam Mike.






Ik heb een dochter, zij zou nu 14 jaar zijn,
maar zij is overleden toen zij 6 jaar was. Patricia is haar naam.
♥Patricia












Sir Dennis
Ik woon samen met Dennis,
die soms een grote mond kan hebben,
maar gelukkig bijt hij niet.











Vandaag heb ik dan besloten om ook maar te gaan bloggen. Ik zie zoveel mensen om mij heen die aan het bloggen zijn, en eerlijk is eerlijk, het werkt aanstekelijk.
Nu is het niet zo dat ik een super interessant leven heb, maar toch mogen belangstellenden een kijkje nemen in mijn wereldje, vandaar ook de naam : Bea's wereldje.
Hoop dat er met plezier gelezen gaat worden en dat jullie niet in slaap zullen vallen bij hetgeen wat ik hier ga schrijven.