En hier zit ik weer, de zoveelste maandag van dit jaar.
Maar ik zit hier niet alleen,
er is iemand die zichzelf dolgraag aan jullie wil voorstellen.
Dus ik ga even koffie zetten
zodat jullie kennis kunnen maken met .....
Druppie,
dat is mijn naam.
Sinds vandaag hang ik hier een beetje rond.
Zijn jullie benieuwd hoe ik eruit zie?
Ik ga niet zo graag op de foto, maar voor jullie wil ik dan wel even een uitzondering maken.
(ik zoek natuurlijk wel de beste foto van mijzelf uit hè?)
Jullie zijn niet te erg geschrokken hoop ik?
Neem anders even een bakkie koffie om bij te komen van de schrik.
Dan ga ik even verder met mijzelf voorstellen.
Vandaag was de dag dan eindelijk daar.
Ik kreeg vandaag te horen dat ik eindelijk, na jaren scholing, het nest (de wolk) mocht verlaten.
Ik woonde in een prachtige omgeving.
Wolkjes zo zacht als kussentjes.
Soms was de omgeving zonnig en stralend,
maar er zaten ook veel dagen tussen zoals vandaag,
dan was de omgeving donker en somber.
Maar juist op zo'n donkere en sombere dag stuiterde ik van energie.
Ik wilde zo graag de sprong wagen om naar beneden te vallen.
(ehm, de sprong wagen om te vallen?)
Stuiter de stuiter,
jaaaa, ik mag gaan vandaag, riep ik tegen iedereen die het maar wilde horen.
Ik was uiteraard niet de enige die er vandaag klaar voor was.
Velen waren vandaag aangewezen om de sprong te wagen.
Zo ook mijn beste vriend, Druppel.
Yes, samen mochten wij ons lieve zachte wolkje verlaten,
de donkere sombere omgeving achter ons laten.
(ik heb even een foto bijgevoegd van onze omgeving, deze wilde wij ook hebben voor ons plakboek)
Zien jullie het sombere en donkere op deze foto?
Nou daar kom ik dus vandaan, samen met mijn beste vriend Druppel.
Het was super gaaf.
Druppel en ik hadden afgesproken dat wie het eerst de grond raakt,
moest trakteren op een lekker plantje.
Druppel en ik stonden er helemaal klaar voor,
we moesten uiteraard wachten op toestemming om te mogen vallen.
Ik geef eerlijk toe,
ik voelde wel wat kriebeltjes van spanning in mijn buikje hoor.
Eindelijk was het startschot daar,
Druppel en ik mochten onze sprong gaan nemen!
1...
2....
3.....
VALLEN... NU !!!
Woei....
whaaaaaaa.....
jippie....
Shit.....
Druppel en ik,
we hebben de grond niet gehaald.
De sprong genomen,
maar nu nog steeds afwachten wie als eerst de grond raakt.
Tot die tijd hangen wij nog even wat rond in de tuin van Bea.
Gelukkig vinden wij het wel gezellig in haar tuin,
dus Druppel en ik chillen nog even.
Wie weet vallen Druppel en ik wel tegelijk,
dat zou mooi zijn.
Wat ik wil zeggen,
wij zijn maar regendruppeltjes,
jullie mensen worden nat van ons.
En ik weet dat jullie niet altijd dol op ons zijn.
Maar weet dat wij hele lieve wezentjes zijn hoor.
Ik vond het fijn dat ik van Bea mijzelf even mocht voorstellen aan jullie.
En zo hangen Druppie en Druppel nog even te chillen aan mijn waslijn.
Ach, daar hebben ze nu ruimte genoeg want ik hang de was nu toch niet buiten (nee, zelfs de vuile niet)
Ik wens jullie allemaal een mooie maandag,
een mooie week.
Voor velen staat de vakantie voor de deur,
wat een heerlijk vooruitzicht hè?
Maak er wat moois van,
en geniet van de regendruppeltjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten