woensdag 26 september 2012

~ Luisteren ~

 
 
Ik las een poosje geleden een artikeltje over 'Zonder vooroordeel luisteren'.
In dit artikel kwam naar voren hoe moeilijk het voor ons mensen is om te luisteren zonder dat wij meteen een label op een persoon of situatie plakken.
Want hoe luister je naar iemand die je eigenlijk niet zo heel erg leuk vind?
Wat gaat er door je heen als je iemand ziet die bijvoorbeeld heel veel tattoo's heeft?
Hoe ga je om met iemand waar veel negatieve verhalen over rond gaan?
Dit zijn natuurlijk zomaar wat voorbeelden....
 
In het artikel werd de lezer uitgedaagd om eens onbevooroordeeld te luisteren naar iemand.
Wat een leuke uitdaging !
Ga je deze uitdaging ook aan?
Hoe sta je dan in een gesprek?
Is die persoon dan toch eigenlijk best wel aardig terwijl je deze persoon niet zo leuk vond....
En al die tattoo's , zijn dat niet gewoon mooie kunstwerken op iemands lichaam?
En die negatieve verhalen, zijn die eigenlijk wel waar?
 
 
 
Ik ga deze uitdaging aan,
al ben ik sinds Patricia haar dood al heel anders in het leven komen te staan
wat betreft oordelen.
Ik oordeel lang zo snel niet meer *maar oordeel ook nog steeds wel hoor* ,
en dat geeft wel een stukje rust omdat ik een mens met heel andere ogen bekijk.
Ik heb geleerd minder snel te oordelen omdat ik ook altijd had gedacht van mijzelf dat ik wel wist wat er zou gebeuren als mijn kind zou sterven :
Ik zou gek worden....
Maar dat is niet gebeurd.
Deze ingrijpende gebeurtenis in mijn leven heeft mij laten zien dat men nooit weet hoe men reageert in een bepaalde situatie,wij denken dat wij het weten, maar zeker weten ... dat kan volgens mij niet.
En zo sta ik nu dus ook tegenover andere mensen, laat hen eerst maar hun verhaal doen, vertellen over wat er omgaat in hen.
Luisteren, gewoon luisteren.... zonder oordelen....
t valt lang altijd niet mee, daar zijn wij mens voor...
maar het is de moeite waard om te proberen!
 
 


1 opmerking:

  1. Hokjesgeest is van alle tijden. Adolf Hitler deed het al met zijn afkeer van zwart, Joods en wat al niet meer. Maar het kan ook andersom.
    Dat een mens zo onzeker is dat hij het plaatje dat andere mensen van hem zouden kunnen hebben zelf al invult, omdat hij net even anders is. Zoals ik.

    BeantwoordenVerwijderen