Dwarrelen en fladderen

Ze sloeg haar vleugeltjes uit. 

Ze had het nog niet zo vaak gedaan, dus het voelde nog onwennig en ook een beetje eng. Want wat als het niet goed zou gaan? Wat als ze haar vleugeltjes nog niet zo goed kon gebruiken? 

Om haar heen zag ze de anderen vrolijke en vol zelfvertrouwen rond dwarrelen. Ze hadden lol met elkaar en deden hier en daar wedstrijdje wie het mooist kon dwarrelen. 

Ze voelde een klein steekje van jaloezie, want zij wilde dat ook. Waarom kon zij dit niet? Naast een steekje jaloezie voelde ze ook een soort van boosheid. Wat als zij dit nooit zou leren? Wat voor vlindertje zou zij dan zijn ? De anderen zouden haar uitlachen en zij zouden haar pesten. Naast boosheid, naast jaloezie kwamen nu ook tranen omhoog bij het vlindertje.

*

"Wat is er met je lief mooi vlindertje?" . 

Een warme stem wekte het vlindertje uit haar eigen gedachten. Ze keek naast haar en daar zat een wat oudere vlinder met een warme en lieve uitstraling. 

'Ehm, eh, nou eh, ehm, ik weet dat het kinderachtig klinkt' ...... en zo begon het kleine vlindertje haar verhaal, haar verhaal over de angsten, over haar jaloezie, haar verdriet en haar boosheid. 

De wat oudere vlinder luisterde vol aandacht, vol geduld en begrip. Het kleine vlindertje kon volop haar verhaal vertellen zonder onderbroken te worden. Ze voelde zich daardoor al heel erg opgelucht en begrepen. 

*

De oudere vlinder schonk het kleine vlindertje een lieve en begripvolle glimlach. Ze herkende zoveel in het verhaal van de kleine vlinder. Want ook zij was ooit zo begonnen met het dwarrelen en fladderen. 

Moet niet iedereen ergens aan beginnen voordat men weet of men het wel of niet kan? De oudere vlinder keek het kleine vlindertje aan en zei: 

' volg mij, denk niet na, en doe het gewoon'. 

De oudere vlinder begon langzaam met haar vleugeltjes de fladderen en moedigde het kleine vlindertje aan om ditzelfde te doen. 

Het kleine vlindertje vond het spannend, haar hartje bonsde in haar kleine lijfje. Maar ze zag de begripvolle lieve uitstraling bij de oudere vlinder en dit gaf haar rust en een stukje vertrouwen. 

De kleine vlinder begon ook langzaam met haar vleugeltjes te fladderen en heel langzaam begonnen de 2 vlinders rond te dwarrelen in de lucht. 

Wat voelt het goed om zo vrij in de lucht te dwarrelen dacht de kleine vlinder. Wat genieten is dit toch eigenlijk dacht ze er achteraan. 

De oudere vlinder keek trots naar het kleine vlindertje. "Wat zie ik je genieten kleine vlinder" zei de oudere vlinder. Dit kleine zinnetje deed het kleine vlindertje goed en gaf haar een klein stukje zelfvertrouwen. 

Het kleine vlindertje ging hoger de lucht in, en stukje bij beetje hield ze de oudere vlinder steeds minder in de gaten. 

De oudere vlinder was super trots. " Goed zo lief klein vlindertje, fladder, dwarrel", 'jij kan dit zelf" , zei de oudere vlinder. 

* 

Het kleine vlindertje schrok. Opeens besefte ze dat zij de oudere vlinder al even niet meer had gezien. Het kleine vlindertje had zo genoten van haar gefladder en haar gedwarrel dat zij steeds minder op de oudere vlinder had gelet. 

Ze wilde de oude vlinder bedanken voor de hulp. 

Ze wilde de oudere vlinder bedanken voor het gegeven zelfvertrouwen. 

Maar waar was de oudere vlinder? 

Het kleine vlindertje dwarrelde, fladderde, al zoekend naar de oudere vlinder. En daar zag zij haar, liggend op een groot eikenblad. De vleugels van de oudere vlinder wijd gespreid. De ogen van de oudere vlinder waren gesloten. 

'Oh nee.....wat is er gebeurd? ' riep het kleine vlindertje vol paniek. 

Geen reactie, de stilte leek nog stiller dan stil. 

Het lijfje van de oudere vlinder lag ook stil, ook stiller dan stil. Een zuchtje wind laat de vleugeltjes even bewegen, maar daarna weer stilte, in alle opzichten. 

Het kleine vlindertje voelt zich verdrietig, hoe kan de oudere vlinder vol levenslust zomaar opeens zo stil liggen? 

Hoe kan deze liefdevolle vlinder opeens zwijgen? Waarom is deze lieve oudere vlinder zomaar dood? 

Niemand laat de stilte verdwijnen. 

De oudere vlinder is stil, en jonge vlinder laat in stilte tranen vallen. 

 * 

Dwarrelen en fladderen, 

het leven door. 

Doe het, 

leer, 

leef, 

geniet,

voel verdriet, 

voel, 

heb lief,

wees boos,

wees angstig,

val,

sta op,

val op je bek.

inspireer,

luister,

wees oprecht.

* 

Leef,

leef je leven.

Met alles,

alles

en echt alles. 

 *