maandag 30 september 2019

Wat ga jij doen?



Van 1 tot en met 8 oktober is het Week tegen Eenzaamheid.

Eenzaamheid,
haal het uit de taboe sfeer.
Want jij hebt niet gefaald. 
Jij bent waardevol.
Ook jij kan iets betekenen in deze wereld.

Eenzaamheid,
het is geen schande dat jij dit voelt. 
Het is niet jouw schuld.
Laat maar zien wie je bent. 
Jij, unieke jij. 

Eenzaamheid,
haal het uit de taboe sfeer.
Pak die hand die naar jou wordt uitgestoken.
En is die hand er niet? 
Zoek, vraag, het is geen schande. 

Eenzaamheid,
haal het uit de taboe sfeer.
Jij kan de eenzame persoon weer laten genieten.
Jij kan die ander laten zien hoe mooi het leven kan zijn. 
Help jij ook mee? 

Wat mooi als ik kijk wat voor initiatieven er genomen worden om aandacht te schenken aan eenzaamheid. 
Want er heerst toch een bepaalde taboe op eenzaamheid, terwijl dat niet nodig zou moeten zijn. 
Ieder mens kan het gebeuren,
zomaar opeens, 
of geleidelijk. 

Mooi als ik zie op Twitter dat ook jongeren de eenzaamheid uit de taboesfeer willen halen. 
Kijk maar eens op twitter : #eenzamejongeren. 

Op Facebook zie ik een mooie actie verschijnen.
En al is deze misschien niet precies gericht op eenzaamheid,
ik wil hem hier toch noemen omdat dit een grote glimlach kan bezorgen op iemands gezicht.
Kijk maar eens : 

 
 
Ook wil ik hulplijnonline noemen.
Ook hier kan je terecht voor een luisterend oor.
Want soms is een luisterend oor al voldoende om het eenzame gevoel iets te verdrijven. 
Er zijn meerdere oprechte consulenten beschikbaar,
waaronder ik mijn bijdrage lever. 


 
Eenzaamheid,
niemand loopt er mee te koop.
Dat maakt het denk ik ook wel lastig om eenzaamheid te doorbreken.
Want hoe bereik je iemand die eenzaam is? 
Mocht jij waardevolle tips hebben,
dan hoor ik die uiteraard heel graag. 

Ik geef ook nog even een tip, 
in de vorm van een website.
Want op deze website staan veel activiteiten die georganiseerd gaan worden in de week tegen eenzaamheid. 
Neem je een kijkje? 

En dan heb ik nog 1 klein vraagje,
zou jij deze blog willen delen? 
Want als we met z'n allen maar een kleine bijdrage leveren
in de week tegen eenzaamheid,
dan is dat al iets toch? 

En...
laten we deze week tegen eenzaamheid vooral gaan verlengen,
het hele jaar door. 


Ieder mens
is het waard !
 

maandag 23 september 2019

Genieten


Muziek,
wat geniet ik van muziek!

🎵

Muziek,
die blij maakt,
die droevig maakt.

🎵
 
Muziek,
waarbij blije emoties komen kijken,
waarbij droevige emoties komen kijken.

 ðŸŽµ

Muziek,
waarbij ik keihard mee moet zingen 
(sorry voor hen die dit mee moeten maken 😉),
waarbij ik in gedachten ben verzonken.


 Muziek,
ik hou van muziek.

  🎵



 
Ken je dat? 
Soms voel je je wat minder fanatiek.
En dan opeens komt er zo'n nummer voorbij,
die een stoot energie geeft,
waardoor je opeens door het huis danst. 

 ðŸŽµ


Of zo'n nummer,
die jouw gedachten even aflaten dwalen.
Even in gedachten zijn bij......💗

🎵



En wat dacht je van zo'n nummer,
die je even weer aan het denken zet. 
Gewoon omdat de tekst of titel
je aanspreekt. 

  🎵


Tja,
ik zou nu natuurlijk deze hele blog
vol kunnen gooien met YouTube video's,
maar dat ga ik maar even niet doen. 

 ðŸŽµ

Wel ben ik benieuwd naar jullie muziek keus.
Dus ik zou het leuk vinden van je te horen. 
En dan zou ik het ook nog super leuk vinden om te lezen waarom je dat bepaalde nummer zo mooi vind? 
Laat je het mij weten? 

 ðŸŽµ

Fijne positieve muzikale maandag! 

 
 
 

maandag 16 september 2019

Ontdooid


 Haar ogen waren gericht op de regendruppels 
die dansend naar beneden vielen.
De druppels waren niet heel dik, maar juist heel fijntjes. 
"Hoeveel druppels zouden het eigenlijk zijn?", vroeg zij zich af. 
Het moesten er echt ontelbaar veel zijn. 

De druppels maakte haar een klein beetje droevig.
Alsof de regendruppels haar eigen tranen waren die zij met alle wil van de wereld wilde binnen houden. 
Zij had liever dat de hemel de tranen liet vallen, 
zodat zij haar eigen tranen kon blijven verstoppen. 

Zij vond dat huilen een teken van zwakte was.
En zij was niet zwak, 
zij was juist heel dapper en sterk. 
Dus de tranen mochten er niet zijn. 
Haar ogen bleven dus gericht op de regendruppels,
zodat zij haar eigen ogen droog kon blijven houden. 





Maar zoals het gaat,
werd de lucht langzaamaan wat lichter van kleur.
De hoeveelheid dansende regendruppels werd minder,
en heel langzaam verscheen er een zwak zonnetje. 
Maar ondanks de zwakte van het zonnetje,
gaf de zon toch genoeg kracht. 

Zittend achter het glas van de huiskamer,
voelde zij de warmte die de zon bracht. 
De warmte bezorgde haar een kleine glimlach,
haar droevige gevoel verdween. 
En toch,
toch kwamen nu haar tranen. 
Alsof de zon bevroren regendruppeltjes had ontdooid,
alsof die ontdooide regendruppels nu haar tranen waren. 


Zij voelde een golf van opluchting,
bij iedere traan die zij liet vallen. 
Zij voelde zich nu juist niet zwak 
zoals zij altijd had gedacht.
 Bij iedere traan die zij liet vallen,
leek het alsof er een stukje ruimte ontstond,
ruimte voor geluk en blijheid. 
Haar ogen waren gericht op de kleine sterke zonnestralen,
die krachtig de wereld verwarmde. 
Zij voelde de warmte,
van iedere kleine zonnestraal. 

🌞