maandag 31 december 2018

The End....



 2018,
ik zeg bijna daaaaaag 2018.
 De laatste dag van het jaar 2018 is ingegaan.
In de verte zie ik 2019 al bijna verschijnen.
 Mijn laatste maandagpositieveblogdag van dit jaar 2018,
ik typ deze nu.









 
Op de achtergrond klinkt Q - Music met de Top 500 van het foute uur.
Stuiterend achter de pc tik ik deze blog. 
Wat een heerlijke lekkere gave muziek.
 Gelukkig is er altijd muziek,
vrolijke muziek, 
meezing muziek,
dansmuziek,
wiebelmee muziek,
herinneringenaan muziek.
Muziek,
waar zou ik zijn zonder muziek?






Buiten wordt er al volop geknald,
ik denk niet dat veel mensen zich houden aan het tijdstip van 18.00 uur. 
Ik vind het maar rumoerig, 
en dat is mijn hondje Roos met mij eens. 
Ik vind oudjaarsdag sowieso een rommelige dag,
eerlijk gezegd heb ik er niet heel veel mee.
Ik hou ook niet van het sentimentele terug-en vooruit kijken,
want het leven komt toch zoals het komt. 
Goede voornemens doe ik ook niet aan,
want wees eerlijk, hoe vaak houden we deze vol? 
En goede voornemens kan je ook op andere tijdstippen van het jaar maken toch? 




 

 





 

Dus,
bijna halloooo 2019.
Een nieuw jaar,
nieuwe ronden,
nieuwe kansen.



Ik wens jullie allemaal een fantastische laatste dag van 2018.
Doe oordopjes in als je het geknal van het vuurwerk zat bent,
doe de bel eruit als je geen zin hebt in gezellige visite,
pak de zoete ranja er maar bij als je geen zin hebt in champagne die toch nergens naar smaakt. 
Ga chagrijnig doen als je totaal geen zin hebt in feestelijk gedoe.  
Kortom, doe waar jij je het prettigst bij voelt. 
Want al is het oudjaarsdag, 
het is ook nog steeds gewoon maandag.
 


maandag 24 december 2018

Speciale wens


Kerst,
 
Ik weet, 
niet voor iedereen zijn dit feestelijke dagen.
Ik weet,
dat er eenzaamheid schuilt achter deuren.
Ik weet,
dat verdriet sommigen naar de keel vliegt. 
Ik weet,
dat lege plekken juist deze dagen extra voelbaar zijn.
Ik weet, 
niet iedereen vindt dit een mooie tijd van het jaar.

Ik wens,
voor iedereen lichtjes in de duisternis.
Ik wens,
wat warmte voor iedereen.
Ik wens,
kleine mooie positieve momentjes voor iedereen.
Ik wens,
dat er juist naar de wat kwetsbare mens wordt omgekeken. 
Ik wens,
voor iedereen kerstdagen met wat licht in de duisternis. 
 
Ik stuur jullie allemaal wat lichtjes,
met mijn wens.
Fijne kerstdagen iedereen. 
 
 

 
 
 
 

maandag 17 december 2018

Daar gaan we !

En hier zit ik weer, de zoveelste maandag van dit jaar.
Maar ik zit hier niet alleen, 
er is iemand die zichzelf dolgraag aan jullie wil voorstellen.
Dus ik ga even koffie zetten
 zodat jullie kennis kunnen maken met ..... 

Druppie
dat is mijn naam. 
Sinds vandaag hang ik hier een beetje rond.
Zijn jullie benieuwd hoe ik eruit zie? 
Ik ga niet zo graag op de foto, maar voor jullie wil ik dan wel even een uitzondering maken. 
(ik zoek natuurlijk wel de beste foto van mijzelf uit hè?)  


Jullie zijn niet te erg geschrokken hoop ik? 
Neem anders even een bakkie koffie om bij te komen van de schrik.
Dan ga ik even verder met mijzelf voorstellen.

Vandaag was de dag dan eindelijk daar. 
Ik kreeg vandaag te horen dat ik eindelijk, na jaren scholing, het nest (de wolk) mocht verlaten. 
Ik woonde in een prachtige omgeving.
Wolkjes zo zacht als kussentjes.
Soms was de omgeving zonnig en stralend, 
maar er zaten ook veel dagen tussen zoals vandaag,
dan was de omgeving donker en somber.
Maar juist op zo'n donkere en sombere dag stuiterde ik van energie. 
Ik wilde zo graag de sprong wagen om naar beneden te vallen. 
(ehm, de sprong wagen om te vallen?) 
Stuiter de stuiter, 
jaaaa, ik mag gaan vandaag, riep ik tegen iedereen die het maar wilde horen.
Ik was uiteraard niet de enige die er vandaag klaar voor was.
Velen waren vandaag aangewezen om de sprong te wagen. 
Zo ook mijn beste vriend, Druppel.
Yes, samen mochten wij ons lieve zachte wolkje verlaten, 
de donkere sombere omgeving achter ons laten. 
(ik heb even een foto bijgevoegd van onze omgeving, deze wilde wij ook hebben voor ons plakboek)  


Zien jullie het sombere en donkere op deze foto? 
Nou daar kom ik dus vandaan, samen met mijn beste vriend Druppel.
Het was super gaaf. 
Druppel en ik hadden afgesproken dat wie het eerst de grond raakt,
moest trakteren op een lekker plantje. 
Druppel en ik stonden er helemaal klaar voor,
we moesten uiteraard wachten op toestemming om te mogen vallen. 
Ik geef eerlijk toe, 
ik voelde wel wat kriebeltjes van spanning in mijn buikje hoor. 
Eindelijk was het startschot daar,
Druppel en ik mochten onze sprong gaan nemen!
1...
2....
3.....
VALLEN... NU !!! 

Woei.... 
whaaaaaaa.....
jippie....
Shit.....

Druppel en ik,
we hebben de grond niet gehaald.
De sprong genomen,
maar nu nog steeds afwachten wie als eerst de grond raakt.
Tot die tijd hangen wij nog even wat rond in de tuin van Bea.
Gelukkig vinden wij het wel gezellig in haar tuin,
dus Druppel en ik chillen nog even.
Wie weet vallen Druppel en ik wel tegelijk,
dat zou mooi zijn.


Wat ik wil zeggen,
wij zijn maar regendruppeltjes,
jullie mensen worden nat van ons.
En ik weet dat jullie niet altijd dol op ons zijn.
Maar weet dat wij hele lieve wezentjes zijn hoor. 
Ik vond het fijn dat ik van Bea mijzelf even mocht voorstellen aan jullie. 

En zo hangen Druppie en Druppel nog even te chillen aan mijn waslijn. 
Ach, daar hebben ze nu ruimte genoeg want ik hang de was nu toch niet buiten (nee, zelfs de vuile niet) 
Ik wens jullie allemaal een mooie maandag,
een mooie week.
Voor velen staat de vakantie voor de deur,
wat een heerlijk vooruitzicht hè?  
Maak er wat moois van,
en geniet van de regendruppeltjes. 
 

 


 

 

 

maandag 10 december 2018

Maandagpositievegedachtenochtend


Kijk daar hangt een hartje,
een hartje gevuld met liefde en warmte.
Een hartje van goud,
al is dit hartje wit met een mooie rode strik erop. 
Zoveel mensen hebben een hartje van goud,
als wij het maar willen zien en voelen. 


Er hangt ook een sneeuwvlokje,
en wij weten allemaal dat sneeuw nogal koud aanvoelt.
Maar stel je even voor,
een witte wereld, het ziet er zo mooi puur uit.
Zo'n mooie witte deken,
die de wereld mooi wit aankleed.
Het is koud,
maar binnen is de warmte waar wij ons kunnen verwarmen. 
Wij horen kinderen schateren in de sneeuw,
sneeuwpoppen verschijnen overal,
de wortels voor de neusjes zijn niet aan te slepen. 
Hoe koud sneeuw ook aanvoelt, 
het geeft mooie dingen die vreugde en een warm gevoel brengen. 


Kijk het engeltje met haar vrolijk lach,
ook zij hangt in de boom dit jaar.
Haar hartje is rood,
al heeft zij vast een hartje van goud. 
Rood hartje,
engeltje,
ik hou ervan.
Ik hou van mijn eigen engeltje,
waar zij dan ook maar mag zijn.
Als ik aan haar denk,
dan zie ik haar vrolijke lach.


 
 Kijk de kerstman liggen,
hij heeft nog geen plekje in de boom.
Maar zie hoe lekker warm hij is gekleed,
en hoe lief hij eruit ziet. 
In gedachten hoor ik hem zeggen : 
" Ho ho ho, Merry Christmas ! "
Ja, deze lieve leuke kerstman hoort ook zijn plekje nog te krijgen,
misschien in de boom,
misschien ergens anders in het huis.



Zie de lieve lach,
van het engeltje die ook nog niet in de boom hangt.
Zullen wij ook eens wat meer gaan lachen?
Want lachen is gezond.
Met jouw mooie glimlach naar die onbekende, maak jij weer iemand blij.
Lach eens lekker hardop,
steek iemand aan met jouw vrolijkheid.
Krijg weer eens een zere buik van het lachen.
Zorg voor lachrimpeltjes op jouw gezicht.

🎅

Lieve jij, die dit leest,
ik glimlach naar jou,
al zie je het niet.
Fijn dat jij er bent,
en mijn blog weer hebt gelezen.

Zwaai ... glimlach... zwaai... glimlach
🎅

 

maandag 3 december 2018

Yesssss, we mogen weer !

Tjonge jonge jonge, 
wat gaat de tijd toch hard!
Het is alweer maandag, 
positieveblogschrijfmaandag! 
🍀





Een pepernootje hier, 
en een pepernootje daar,
en zie het hartje is alweer klaar.
Een pepernootje is niet alleen maar om te eten,
je kan er ook mooie vormen mee aan meten. 

Vind jij pepernootjes ook zo heerlijk? 
Ken je dat.
Je stopt 1 pepernootje in jouw mond,
soms bijt je m meteen stuk,
maar soms laat je de pepernoot een soort van smelten op jouw tong. 
Je hebt je voorgenomen om maar 1 pepernootje te gaan eten,
maar voor je er erg in hebt stop je een klein handje pepernootjes in jouw mond. Ergens schrik je van je eigen gulzigheid,
maar ach, het is maar 1 keer in het jaar pepernootjestijd.
En zo gebeurd het,
dat pepernootjes massaal gegeten worden in deze tijd van het jaar.
Geniet er maar lekker van hoor,
want je leeft maar 1 keer! 





Een verlanglijstje hier,
een verlanglijstje daar.
Wat een gemier,
was ik maar klaar.
Maar wat is het inpakken toch leuk,
alleen het plakband dat blijft toch wel meuk.
Vooral als je het begin kwijt bent,
dat is iets wat nooit went.
Een cadeautje hier, een cadeautje daar,
voor pakjesavond ben ik nu bijna klaar! 

Misschien hou je niet eens van het sinterklaasfeest, dat kan uiteraard ook.
Maar ik denk dat jij wel van cadeautjes houdt. 
Of je er nu zelf 1 krijgt of je geeft cadeautjes weg. 
Iedereen houdt van cadeautjes!
Wat ik zo leuk vind is de cadeautjes inpakken.
Dat vind ik een feestje op zich. 
Ik wil het zo mooi en strak mogelijk inpakken.
Alleen dat gemier met dat plakband...pffff... dat kan toch wel een drama zijn zeg!
Ken je het, je hebt een stukje plakband die je op het pakje wil plakken, 
en vlak voor je het cadeautje bereikt hebt slaat het plakbandje dubbel om je vinger.
Jouw andere hand houdt het cadeaupapiertje tegen, die je net zo netjes en strak om het geschenkje heen hebt gedaan. 
Maar je moet het papiertje loslaten, letterlijk en figuurlijk.
Want dat plakband wat lekker dubbel gevouwen om je vinger zit, gaat zich niet vanzelf los laten.
Of ken je dat? 
Je bent er helemaal klaar voor om plakband af te scheuren, 
je hebt het plakband al tussen jouw vingers,
en floeps......
het plakband schiet terug op de rol,
verstopt zich megasnel, 
want jij kan met geen mogelijkheid het begin meer terug vinden.
Na een uur heb je dan eindelijk het begin gevonden,
maar dan lukt het niet om het plakband los te krijgen, want jouw nagels heb je net heel kort geknipt.
Maar na een half uur is ook dat eindelijk gelukt,
maar neeeeeeee....
dan scheurt het plakband in het midden door de midden zodat je een heel smal strookje plakband hebt. 
Leuk he,
cadeautjes! 




Rijmen en dichten,
zonder jouw kont op te lichten.
Dichten en rijmen,
ook dat nog, je hebt net een surprise in elkaar staan lijmen. 

Soms lukt het je meteen,
soms duurt het wat langer.
Ken je dat,
je hebt iets heel leuks in gedachten voor het gedicht, maar pffff, hoe ga je dat al rijmend in elkaar zetten? 
Heb je fantastische zin neergezet,
maar dan is er geen toepasselijk woord die er op gaat rijmen.
Het resultaat is dat er een heel creatief woord ontstaat,
of dat het gedicht eigenlijk nergens op slaat. 
Krassen, schrappen, 
bloed, zweet en tranen. 
Je duikt internet op,
genoeg sites waar je tips kan vinden.
Maar ook dan lukt het jou nog steeds niet om een leuk gedicht te schrijven.
Weer duik je het internet op,
yes, een website die het gedicht voor jou wil gaan schrijven!
En ach, dat je daar een bedrag voor neer moet leggen,
dat neem je op de koop toe.
Jij hebt in ieder geval een super gedicht! 
Ik heb lang gezocht,
en uiteindelijk dit gedicht voor jou gekocht!  


 
 
Have fun lieve allemaal.
🌸