Zoals zo vaak,
zat zij daar weer.
De plek waar zij zich prettig voelde,
aan de waterkant.
Het uitzicht over het water,
gaf haar een rustgevend gevoel.
die zij niet kon zien,maar wel kon horen,
maakte dat zij zich nog meer kon ontspannen.
Op deze plek kwam zij tot rust,
al zouden haar gedachten nooit helemaal rustig zijn.
Ook had zij haar pen en papier weer meegenomen,
want schrijven,
dat mocht zij graag doen.
Niet dat zij een groot schrijfster was,
maar schrijven was een uitlaatklep voor haar.
Alleen vandaag wilde het niet lukken,
alsof de pen het papier niet wilde raken.
Dus zij zat daar maar wat aan de waterkant,
pen en papier in de aanslag.
In gedachten verzonken tuurde zij over het water,
hopend inspiratie te vinden.
Alsof er opeens iets omhoog zou komen uit het water,
die haar pen aan het schrijven zou krijgen.
Maar hoe lang zij ook naar het water bleef staren,
er gebeurde niks,nada,niks.
Het papier bleef leeg,
haar pen maakte geen enkele beweging.
Net op het moment dat zij op wilde staan,
en toe wilde geven aan haar inspiratieloze gedachten,
zag zij het ......
Er kwam een papieren bootje aandrijven,
precies haar kant op.
Het water wist het bootje precies naar haar toe te brengen,
hoe bijzonder was dat?
Verbaasd keek zij naar het papieren bootje,
en zij zag daar een papiertje uitsteken.
Nieuwsgierig als zij was,
viste zij het bootje uit het water en begon het papiertje te lezen.
"Luister naar jouw gevoel",
deze woorden stonden geschreven op het papiertje.
Zij keek op,
haar ogen zochten degene die dit bootje naar haar toe had laten drijven.
En daar aan de andere kant van het water,
zat een persoon met een stralende lach.
Het meisje lachte terug,
en zwaaide even naar de persoon aan de andere kant van het water.
Zij pakte haar pen en papier,
en de pen begon te schrijven,
totdat het schemerig begon te worden,
en de zonnestralen nog even door de wolken bleven stralen.
We kennen het allemaal wel denk ik,
totaal geen inspiratie,
hoe graag je het ook zou willen,
er komt niks uit je handen.
Je ergert je aan jezelf,
want niks is zo vervelend dan je inspiratieloos te voelen.
Soms ligt het aan de omgeving,
soms aan de mensen om je heen.
Soms ben je gewoon vermoeid,
en toe aan vakantie die je weer nieuwe energie en inspiratie geeft.
Dus,
de vakantietijd is begonnen,
voor sommigen misschien nog niet,
maar ook voor hen komt deze heerlijke tijd eraan.
Laat je inspireren door nieuwe dingen,
ontmoet nieuwe mensen die jou energie en inspiratie geven.
Omring jezelf met mensen die jou een goed gevoel geven,
waar jij jezelf bij kan zijn.
Doe dingen die jij leuk vind,
dingen waar jij jouw inspiratie in kwijt kan.
En wees niet bang hulp te vragen,
op momenten dat je even geen inspiratie meer hebt.
Want wij zijn hier op deze wereld om elkaar te helpen toch?
Dus geef ook anderen inspiratie als jij dat wil,
hoe klein het misschien ook lijkt,
ook jij kan veel betekenen in iemands leven!
Mijn blog gaat ook even op vakantie.
Al kan het maar zo zijn dat de vakantie inspiratie gaat geven,
en er toch opeens een blog verschijnt.
Ik zie wel,
niks moet,
veel mag,
helemaal in de vakantie.
Enjoy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten