donderdag 26 december 2013

~ Kijkblogje ~

Tweede kerstdag,
het is weer voorbij.
Gezelligheid,
samen zijn,
familie,
gezin,
wat mag ik daar dankbaar voor zijn.
 
Het waren fijne dagen,
ondanks het ...
gemis ♥
Dankzij het blijven noemen van haar naam
 
 
♥Patricia
kan het ook fijn voelen allemaal.
(klinkt misschien vaag,maar ikzelf begrijp wat ik bedoel )
 
 
 
 


 
 
 
 
 
 
 
 




woensdag 25 december 2013

~ Dichtbij elkaar ~

 
 
Kerstavond,
eerste kerstdag,
we hebben het weer gehad.
 
Gezelligheid
 
Kleinigheidje onder de boom
 
 
 
 
 
 
 
 
Gezellige brunch
 
 

Mike in topvorm
 
Selfie bij de kerstboom
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Selfie van ons
 
 




                                      Dichtbij elkaar,
letterlijk,
maar ook figuurlijk.
Dichtbij elkaar,
letterlijk,
ik met mijn mannetjes,
ik met mijn schoonfamilie
(dit jaar helaas zonder schoonmoeder omdat zij voor haar zieke broer zorgt deze dagen, over liefde gesproken!)
 
Gezellig gourmetten
 
Kerstengeltje
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kerstmannetje
 
 
Dichtbij elkaar,
figuurlijk,
maar ook letterlijk.
Want met dit 'dichtbij elkaar'
bedoel ik
het genieten,
naast het missen.
Het gezellige samenzijn in huis,
naast het bezoekje aan Patricia haar grafje.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dichtbij elkaar,
gelukkig niet alleen deze kerstdagen,
maar ook alle andere dagen van het jaar,
in letterlijke vorm,
in figuurlijk vorm.
 
 
 
 
 
Het blijft bijzonder,
hoe het mogelijk is,
dat het gemis
naast het genieten kan gaan.
 
 
 
 

                                             Iedereen die dit leest,
of je mij nu kent uit het 'echte leven'
of uit de virtuele (twitter en facebook) wereld,
wat doen jullie lieve troostende woorden mij goed,
maar wat doet het mij ook goed dat jullie lachen met mij,
dat jullie praten over van alles en nog wat met mij,
dat jullie grapjes maken met mij.
Fijn dat jullie er zijn.
 
 
 
Ik wens jullie nog een fijne eerste kerstavond,
of een fijne tweede kerstdag,
en alvast een super gezellige jaarwisseling,
ook voor hen die het minder fijne dagen vinden,
weet dat ieder klein lichtpuntje er één is.  
 
Liefs van mij
 
 
 
 


woensdag 11 december 2013

~ Traditie ~

 
 
Door de dood van Patricia
is er een nieuw traditie geboren.
Geen echte grote kerstboom meer in huis,
maar een klein kunstboompje.
De traditie van het gesleep met een echte kerstboom is voorbij ,
 nu een traditie van het kleine boompje uit de zak halen,
compleet met de ballen en lichtjes er nog in.
 
Het jaar dat Patricia plotseling overleed,
de eerste kerst,
ik had totaal geen zin om een echt kerstboom neer te zetten.
Voor wie moest ik het doen,
waarom zou ik het doen?
Wat boeide mij die boom toch?
En toch,
toch wat lichtjes om je heen willen hebben,
wat lichtjes die wat warmte uitstralen.
En daar was ie opeens,
het lieve kleine kunstboompje,
die nu een echte traditie is geworden.
 
 
Wij pakken de zak,
de één houdt de zak vast,
de ander haalt het boompje eruit,
en binnen mum van tijd,
staat ons lieve kleine kunstkerstboompje
te stralen.
Net als Patricia,
zij straalt als een echte ster,
hoog aan de hemel.